Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Peter 'Pepe' Hansen ziet in 2007 de wereld om zich heen in elkaar storten, als zijn bandleden een voor een opstappen of daartoe door hem verzocht worden. De succesvolle Deense thrashmachine wankelt, komt bijna ten val als zelfs boegbeeld Jacob Bredahl er de brui aan geeft, maar weet zich op miraculeuze wijze te herstellen. Oprichter en gitarist Hansen is niet van plan om de met hard werken verdiende reputatie zomaar te vergooien en zorgt voor vervanging als Bredahl nog maar koud vertrokken is.
Om het gerommel in kamp Hatesphere te beperken wordt een exacte kopie van Bredahl gerekruteerd, luisterend naar de naam Joller Albrechtsen. Zijn introductie wordt gevolgd door een Europese tour met Dismember. Hatesphere laat er geen twijfel over bestaan; de handdoek ligt nog lang niet in de ring.
Hansen heeft sinds de oprichting van de band al de rol van songschrijver op zich genomen. Een beter bewijs dan To the Nines bestaat niet. De tien nummers wijken geen millimeter af van Hatespheres vaste koers. Solide trash metal, in de vertrouwde handen van producer Tue Madsen. Alles wijst op een gevalletje blinde aanschaf.
Toch lijkt de Hatespheresoap zijn sporen te hebben nagelaten. Het aantal echt memorabele riffs is in vergelijking met voorganger Serpent Smiles and Killer Eyes stukken lager. 'Cloaked in Shit' en 'The Writing's on the Wall' zijn prima nummers, waarin het huwelijk tussen snelle riffs en rocktempo's ouderwets floreert. Het zijn de sterkere momenten op een weliswaar degelijk, maar grotendeels op de automatische piloot geschreven album.
http://www.kindamuzik.net/recensie/hatesphere/to-the-nines/18377/
Meer Hatesphere op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/hatesphere
Deel dit artikel: