Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Of ze nu Julian Lennon, Jordi Cruijff, Martijn Krabbé of Ziggi Marley heten: ze zijn allemaal 'het zoontje van' en zullen nooit uit de schaduw van hun beroemde vaders treden. Hetzelfde lot zal Harper Simon ongetwijfeld beschoren zijn. Hij is de zoon van Paul Simon en maakt eveneens muziek. Met zijn tweede plaat, Division Street, doet hij dat niet onverdienstelijk, maar evergreens zoals zijn vader schreef zitten er niet in.
Dat zou ook onredelijk zijn om te verwachten en dus is het beter om te stoppen met het maken van die vergelijking. Harper Simon maakt muziek die het midden houdt tussen folkrock en gitaarpop. Namen die te binnen schieten, zijn Teenage Fanclub, Nada Surf, Big Star en natuurlijk The Beatles. Met zijn hese stem en een beetje galm op het totaalgeluid schuwt hij de dromerige kant niet, met soms fraai melancholieke songs als resultaat.
Goede voorbeelden hiervan zijn het semi-akoestische en onderhuidse slotnummer 'Leaves of Golden Brown', de uitstekend opgebouwde single 'Bonnie Brae', of het zalvende 'Breathe out Love'. Simon schrijft prima songs die verraderlijk eenvoudig lijken voort te kabbelen, net als het werk van Teenage Fanclub. De ietwat lijzige zang, de kop-staartstructuur van de songs en de repetitieve gitaarlijnen werken dat voortkabbelen in de hand.
Toch zou je daarmee de kwaliteit van het materiaal op Division Street tekortdoen, want Harper arrangeert zijn songs fraai en hij kan een mooi refrein schrijven. Bij nadere beluistering blijkt dat hij er op momenten een stevige rockriff uitgooit en soms weet hij een onverwachte draai aan een liedje te geven. Wie het geduld kan opbrengen om een plaat rustig te laten ontkiemen en van bovengenoemde bands houdt, zal zich niet bekocht voelen met deze bovengemiddeld goede plaat.
http://www.kindamuzik.net/recensie/harper-simon/division-street/24060/
Meer Harper Simon op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/harper-simon
Deel dit artikel: