• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Hanne Hukkelberg | Featherbrain

Eigenwijze Noorse haalt fluitend de eindstreep.
CD, Propellor/Munich

Tekst: Edwin Toonen

Publicatiedatum: 06 maart 2012

'Erik', zo heet het laatste nummer op Featherbrain. En de stokoude man met zijn gevoelige, soms krakende stem die je samen met Hanne Hukkelberg in het Noors toezingt, heet Erik Vister. Een aards nummer over het nastreven van een ascetisch leven, waarin alleen een valsige piano zachtjes aangeslagen wordt. Hukkelberg gaat op haar vierde album niet bepaald eenvoudig te werk, maar 'Erik' brengt alles mooi bij elkaar.

Hukkelberg is niet iemand die voor de makkelijk weg kiest. Haar eerste drie albums variëren behoorlijk, van folk op debuut Little Things, via het excentriekere Rykestrasse 68 naar breedsprakige indierock op Blood from a Stone. Haar nieuwste cd is volgens de Noorse niet alleen een mix van die albums, maar hij gaat nog iets verder. Dat is haar gelukt. Featherbrain is een abstracte plaat die nauwelijks het predicaat pop, rock of jazz kan krijgen, maar goed is het zeker.

Sinds het begin van Hukkelbergs carrière is geluid in al zijn vormen een belangrijk onderdeel van haar muziek. Daarbij hebben de nummers zelden een structuur die we kennen van traditionele liedjes. Op Featherbrain is het weer raak. In de tracks combineert ze zorgvuldig geluiden van alledaagse voorwerpen met akoestische en elektrische instrumenten en de nodige elektronica. Het zorgt voor een intrigerende luistertrip, vooral met de koptelefoon op. De ruimtelijke productie zorgt ervoor dat je je soms letterlijk bij Hukkelberg thuis op de bank waant.

Daar is het echter niet altijd even comfortabel. Lieflijk is een term die niet van toepassing is op deze plaat. Hukkelberg heeft nog wat rekeningen openstaan. "I'm washing myself away", zingt ze in opener 'Featherbrain'. En in hoogtepunt 'My Devils' worden de nodige demonen uitgedreven met behulp van felle jarentachtigpercussie. Tijdens het acht minuten lange 'Too Good to Be Good' ontspint zich een gevecht tussen glockenspiel, gitaar, viool en Hukkelbergs kenmerkende stem.

Na die eclectische reis door het brein van Hukkelberg vormt 'Erik' een opvallend down-to-earth slotakkoord. Even klein als groot. Hukkelberg haalt letterlijk en figuurlijk fluitend de eindstreep.

http://www.kindamuzik.net/recensie/hanne-hukkelberg/featherbrain/22626/
Meer Hanne Hukkelberg op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/hanne-hukkelberg