Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Laat ik het eens over kunst hebben. Valt er eigenlijk wel lol te beleven aan kunst? Een schilderij dat aan de muur hangt, een standbeeld dat het uitzicht belemmert, of een tekening waar je totaal geen chocolade van kan maken. Eerlijk gezegd vind ik kunst maar een saaie bedoening, zeker als het stilstaat of hangt, en dat is meestal wel het geval.
Heel soms kom je muzikanten of muziekliefhebbers tegen die muziek als kunst zien. Ik moet er niet aan denken dat men besluit om mijn favoriete elpees in te lijsten en in een stoffig museum op te hangen. De liedjes van Gus Black zijn eveneens gemaakt om in een vitrine te plaatsen, zodat niemand ze kan aanraken. Kunst, dus.
Als ik naar Autumn Days van Gus Black luister, hoor ik een jonge, ambitieuze zanger met een afstandelijke stem en zachtmoedige popliedjes waaraan allerlei gezellige doch volledig overbodige tierelantijntjes kleven. Hoe we de afgewerkte songs ook classificeren, kunst of kitsch, het is om het even. Het perfect geproduceerde Autumn Days, met al zijn nagemaakte weemoed en akoestische flauwekul, laat me op alle fronten steenkoud.
Kunstenaar, pseudo-intellectueel en moderne troubadour: Gus Black is het allemaal en hij zal ongetwijfeld een groot succes worden, vooral voor diegenen die snel tevreden zijn. Voor mij is Autumn Days echter geen reden om mij een museumjaarkaart aan te schaffen.
http://www.kindamuzik.net/recensie/gus-black/autumn-days/11200/
Meer Gus Black op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/gus-black
Deel dit artikel: