Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Eind vorig jaar was het, de zachte vocale drones van Liz Harris (alias Grouper) daalden neer op mijn winterkoude kruin. Ze drongen door tot mijn onderbuik en veroorzaakten een warm gevoel. Alsof er een constante voorraad warme chocolademelk in mijn maag sudderde. Het album heette Way Their Crept, het was Groupers debuut en meteen smaakte het naar meer. Lang hoefden we daar dus niet op te wachten want Wide is hier en ook dit album veroorzaakt een warm en troostend gevoel.
Net als op Way Their Crept staan Harris’ bewerkte vocalen op Wide in het middelpunt. Wide is echter nog ruimtelijker dan Way Their Crept, iets lichter, gevarieerder ook. Sfeerinstrumenten zoals de piano tijdens ‘Giving it to You’ en het veelvuldige gebruik van vage gitaarschaduwen geven Wide net dat belangrijke beetje meer. Nummers als ‘Little Boat/Bone Dance’ en ‘Imposter in the Sky’ klinken bovendien een stuk rauwer, minder gepolijst en daardoor een stuk emotioneler.
Wat wel nog steeds ontbreekt is spanning, contrast en ontlading. Alles op Wide vloeit naadloos in elkaar over en dat maakt het als geheel minder krachtig. Je wordt vrijwel nergens uitgedaagd of verrast. Slechts kleine oprispingen van volume, bijvoorbeeld in het betoverende ‘Agate Beach’ veroorzaken even een rimpeling in het minimaal golvende oppervlak.
Ondanks die kanttekeningen is Liz Harris’ stem er een om dichtbij te houden. Wide is een album dat misschien niet veel oproer zal veroorzaken, maar ik geloof dat er ergens in Grouper op zijn minst één meesterwerk schuilt. Dat Wide dat niet is belooft alleen maar meer voor de toekomst. Een split-ep met Xiu Xiu is alvast in aantocht.
http://www.kindamuzik.net/recensie/grouper/wide/14066/
Meer Grouper op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/grouper
Deel dit artikel: