Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Nondeju, tijd geleden dat ik zo’n sonische epilepsie-aanval heb doorstaan. Niet altijd even prettig maar als de tijd er rijp voor is – zeg, na zo’n vijf goffik-platen - dan kan het heilzaam zijn om even buiten zinnen te raken en in het eigen speeksel weer wakker te worden. Red Carpet Avenue voorziet in een non-stop aanval op de zenuwen à la Converge, Botch en Poison The Well. Op een hysterische, doch gecontroleerde wijze werkt deze Nederlandse band zich door acht nummers.
Goddank is de postcore gevarieerd, want een overdaad aan mescaline is in dit genre dodelijk. 'Melting Words' kent zo een spannende opbouw met een furieus begin, terwijl het refrein dan weer rustig, ja zelfs meeslepend is. Exact op het midden van de cd prijkt het Opeth-achtige 'Instrumental', een instrumentaaltje (wat had je dan gedacht met zo’n titel?) dat even wat ruimte geeft om op adem te komen. Dat idee wordt ook heel even opgewekt bij 'Beyond Black Is Grey'. Een perfecte break na een geflipte passage, om dan weer over te gaan in een groovende riff. Voor het genre absoluut een episch miniatuurtje.
Greyline heeft zich met dit Red Carpet Avenue in één keer gemanifesteerd als dé Nederlandse belofte. Als dit live ook zo’n attaque oplevert, weet dan dat alle scherpe voorwerpen uit de buurt moeten blijven. Er zou in die gekte maar iets kunnen gebeuren…
http://www.kindamuzik.net/recensie/greyline/red-carpet-avenue/9723/
Meer Greyline op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/greyline
Deel dit artikel: