Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Hoewel dit album de naam 55:12 heeft meegekregen, duurt het toch echt vijftig minuten en zesendertig seconden. Daarbinnen presenteert Gregor Samsa acht nummers die zo binnen de kaders van de postrock gepositioneerd kunnen worden. Het verschil met de concurrentie is dat de vier heren en twee dames piano, cello en viool op de voorgrond plaatsen zodat liefhebbers van klassieke muziek dit album ook best kunnen pruimen.
Het eerste hoogtepunt ‘Even Numbers’ gaat zeer ingetogen van start maar zwelt aan tot een geweldige climax. Die bereiken ze niet door scheurende gitaren te gebruiken. De mix van gitaren, piano en drums doet het hem dit keer. Waar anderen het instrumentaal houden, verrast Gregor Samsa met de fragiele vocalen van Champ Benett en Nikki King. Het navolgende ‘What I Can Manage’ is een typisch tussendoortje dat vergelijkbaar is met ‘I Chose Horses’ van het laatste Mogwai album. Alleen zetten de vrouwelijke vocalen hier de sfeer.
Hoogtepunt twee ‘Young and Old’ is bekend van de split elpee met Red Sparowes. Tergend langzaam vloeien cello, viool, drums en gitaar samen tot een bombastisch geheel waarna enkel de klassieke instrumenten het eindstuk voltooien. Prachtig en ontroerend net als de afsluiter ‘Lessening’.
Gregor Samsa heeft met 55:12 dan ook een degelijke poging ondernomen, maar klinkt in zijn geheel toch te braaf. Wat vaker dat portie vuur aan de schenen leggen levert de broodnodige dynamiek op die een band als 27 ook mist maar die een gezelschap als Mogwai of Explosions in the Sky wel in zich hebben. Als het zestal echter nummers blijft schrijven in de lijn van ‘Even Numbers’ en ‘Young and Old’ ligt een gouden toekomst in het verschiet, want deze twee zijn werkelijk het inlijsten waard.
http://www.kindamuzik.net/recensie/gregor-samsa/55-12/13545/
Meer Gregor Samsa op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/gregor-samsa
Deel dit artikel: