Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
“Why don’t you take a seat? You’re gonna be standing all week,” schijnt producer Dan Penn tegen Greg Trooper gezegd te hebben toen de laatste aanstalten maakte zijn teksten staand voor de microfoon in te zingen. Misschien komt het hierdoor dat Troopers vocalen nooit eerder zo relaxed en warm klonken als op Make It Through This World. Met dank aan Dan Penn en een fabelachtig stel muzikanten levert Greg Trooper hier zijn voorlopige meesterwerk af.
De roots van de man met het onafscheidelijke zwarte hoedje liggen in New Jersey, vlak bij Asbury Park. Het blijkt geen belemmering een plaat af te leveren die druipt van de blue-eyed southern soul. Loom als een snikhete middag in het diepe Zuiden. Broeierig als de lucht na een zomerse onweersbui. Alsof de verloren zoon van de Country Soul Revue even wil laten horen dat hij er ook nog is.
Trooper krijgt steun van muzikanten die er niet op uit zijn zichzelf in de schijnwerper te zetten, Maar als ze een gaatje zien, duiken ze daar onmiddellijk in. De ritmesectie (Kenneth Blevins op drums en Dave Jacques op (contra)bas) legt een funky fundament. Kevin McKendree’s Hammond zorgt voor een warme stoffering, met daaroverheen vaak piano, Wurlitzer, Farfisa en Rhodes. Grootste verrassing is het gitaarwerk van Bill Kirchen. Ik herinner me hem vooral van de notendiarree die hij ooit op Blue Highways over het publiek uitstortte. Kennelijk heeft Penn hem voor de opnamen wat Norit toegestopt, want hier speelt hij heerlijk gevarieerd en vooral erg ‘klein’. De dobro en pedal steel van Steve Fishell zorgen her en der voor de finishing touch.
Trooper is geen man van grote woorden. Tekstueel ligt zijn kracht in verrassende metaforen en eigenzinnige observaties. Waardoor liedjes over een uitgekauwd thema als de liefde toch een grimlach op je gezicht toveren. “There might be something we didn’t try (…) We might try to get acquainted before we say goodbye,” hoor je dan in ‘Lonely Pair’, een liedje waarvan de titel genoeg zegt. Of in ‘Sad, Sad Girl’, over een meisje dat we allemaal kennen: “She’s a mining town / After the mines shut down.”
Zwakke nummers kent Make It Through This World niet. Een paar stijgen er boven al het moois uit. Het fenomenaal gezongen en van een dreigende Hammond voorziene ‘This I’d Do’. Het al genoemde ‘Lonely Pair’. ‘Close to the Tracks’ is Troopers versie van Otis’ ‘Dock of the Bay’. Met een heerlijk droevige gitaarsolo van Kirchen. De cd sluit in stijl af met de door piano gestutte slow weeper ‘Lonesome for You Now’.
Dan Penn had nog meer boerenwijsheden in petto. Toen Trooper zich zorgen maakte over een enkele valse noot was zijn reactie: “You’re not singing flat son, you’re just on the sad side of the note.” Ik kan daar alleen maar aan toevoegen dat dat niet slechts geldt voor Troopers stem, maar voor alle instrumenten op Make It Through This World. Wereldplaat.
http://www.kindamuzik.net/recensie/greg-trooper/make-it-through-this-world/9103/
Meer Greg Trooper op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/greg-trooper
Deel dit artikel: