Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
In vervlogen tijden was deze fabriekshal het middelpunt van bedrijvigheid. Honderden arbeiders werkten in dienst van de machines. Maar op een dag was het afgelopen. Failliet. Iedereen ging naar huis, niemand keek op of om en de fabriek bleef staan. Behalve een paar machines die de lokale ijzerhandelaar ooit 's nachts meenam.
Nu heeft de verwering toegeslagen. Arbeiders hebben plaats gemaakt voor ratten en zwaluwen. Onkruid heeft zijn weg gevonden. Graffiti op de wanden. De zonnestralen komen door de kapotte ramen en blijven hangen in de stoffige lucht.
In die grote, verweerde hal staat nog één machine. Een grote machine, te groot voor de lokale ijzerboer, die geluidjes maakt die door de kale wanden worden weerkaatst en aanzwellen tot een krachtig geluid. Soms is dat monotoon gebrom, soms gerammel en gepruttel. Dan is het eventjes stil en begint een man op een gitaar te spelen. Hij tovert er, na een weifelend begin, een vreemd organisch geluid uit. In de verte begint het te onweren. En terwijl de eerste druppels door het kapotte dak naar beneden vallen, speelt de gitarist zijn laatste deuntjes. De voorstelling is over.
Greg Headley maakt beeldende muziek; muziek die zich ontwikkelt, leeft en een verhaal vertelt. Niet in woorden maar in geluiden die aan jouw fantasie worden overgelaten. Het klinkt als Vladislav Delay die Monoton onder handen neemt. Als een ruimteschip. Als een tropische storm. Of als een verlaten fabriek natuurlijk. Greg Headley gebruikt een citaat van de Griekse filosoof Heraclitus om zijn muziek te beschrijven: 'Everything is in constant flux and movement, nothing is abiding.'
Keep going, Mr. Headley.
http://www.kindamuzik.net/recensie/greg-headley/it-can-leave-it-must-leave/7376/
Meer Greg Headley op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/greg-headley
Deel dit artikel: