Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Hij zingt en leeft maar door, deze Amerikaanse troubadour met het hart op de juiste plek, de kenmerkende donkerbruine stem en slome zangstijl. Een stuk productiever dan zijn vrouw, Iris DeMent, deze Greg Brown. Wellicht om haar een duwtje in de goede richting te geven, draagt Brown Freak Flag aan DeMent op en covert hij haar bekendste nummer, 'Let the Mystery Be'.
Het belangrijkste familielid op deze nieuwe langspeler is producer, gitarist en übercoole geluidsfreak Bo Ramsey. Ramsey, die het doet met Browns dochter Piëta, hanteert een stijl die zo mogelijk tien keer slomer is dan Greg Brown. Wat Ramsey's eigen platen tot tergende meesterwerkjes maakt met buikschuivende funky blues. Dat laat zich niet zo gemakkelijk kopiëren naar een aanpak voor een singer-songwriter als Greg Brown.
Er zijn wel enkele prachtige liedjes voorhanden van de oude troubadour. Zoals het titelnummer, een patriottische en tegelijk alternatieve liefdesverklaring aan Amerika en Gregs eigen vader. Bij dit soort songs kun je je geen betere begeleiders wensen dan Ramsey en zijn muzikanten, want ze lopen niemand in de weg. Ook een gastoptreden van Mark Knopfler in 'Flat Stuff' doet niemand kwaad.
Het probleem met deze plaat is dat-ie godsallemachtig traag is en tegen het einde nogal inzakt. Teken voor Ramsey om in die luwte een paar keer zijn sublieme gitaartechniek te tonen, die het moet hebben van ruimte en leegte. Dat trekt de plaat echter niet overeind. Integendeel. En dat maakt Freak Flag uiteindelijk tot een fijne, slome en enigszins middelmatige Greg Brownplaat.
http://www.kindamuzik.net/recensie/greg-brown/freak-flag/21895/
Meer Greg Brown op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/greg-brown
Deel dit artikel: