Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Het geluid van een meisjesstem tijdens kietelgegiechel, een ontspoorde saxofoon en dan valt ineens een rammelige piano in, met een zacht tamboerijntje in de achtergrond. Medicine Fuck Dream staat vol knutsel-lofi van de struikelpingelende soort, met voorovergebogen hoofd en een overdosis hartzeer. Greg Ashley zingt pijnlijke ervaringen met ongeveer tien vrouwen in even zo veel liedjes van zich af. Maar dat doet deze singer-songwriter met zoveel terughoudendheid, dermate ingetogen, dat zijn verdriet onwillekeurig het jouwe wordt. Geen hartverscheurend geschreeuw hier, maar eerlijk, puur en helemaal alleen ingespeelde kleine pareltjes met wollige randjes. In de Hank Williams’ cover ‘Lost Highway’ blijkt Ashley ook met een country ritme overweg te kunnen en tussen de pijnlijke stiltes en een tikkeltje jazzy, melancholieke nummertjes vinden we zowaar nog een sprankje licht in het vreemd halfrockende ‘Apple Pie And Genocide’.
Loodzwaar op de hand, maar oprechter dan dit, wordt muziek zelden. Gespeeld, op schijf geperst en direct het hart in... Dan zou je bijna willen dat Ashley nooit gelukkig wordt en in zijn slaapkamertje blijft klungelen, met een brok in de keel en tranen biggelend over de wangen. Dat laatste krijgt de luisteraar in ieder geval van Medicine Fuck Dream.
http://www.kindamuzik.net/recensie/greg-ashley/medicine-fuck-dream/4816/
Meer Greg Ashley op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/greg-ashley
Deel dit artikel: