• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Gordian Knot | Emergent

Halfgeslaagde Cynic reünie
CD, Sensory/Bertus

Tekst: Bas Ickenroth

Publicatiedatum: 03 maart 2003

Pavlov heeft weer eens van zich doen spreken. Loud-redacteur Martijn noemde Gordian Knot, en toen gebeurde er niets. Toen vertelde hij erbij dat alle vier de muzikanten van Cynic weer samen speelden op deze cd, en dat bracht een acute kwijlpartij teweeg. Focus van Cynic, met zijn complexe mengeling van death metal, fusion, jazz en new age-achtige passages, is namelijk een van mijn alltime favorites. Helaas wat dun geproduceerd door Scott Burns, die toen alles was ook naar death metal rook in Florida produceerde. Niet alleen zien we op Emergent de Cynic leden terug, maar ook Scott Burns. En weer is de sound te dun. Gelukkig is dat voor de muziek van Gordian Knot minder ernstig dan voor Cynic.

Gordian Knot is het project van Cynic bassist en stickspeler Sean Malone. Voor deze plaat heeft hij de hulp ingeroepen van niet de minsten: Bill Bruford (King Crimson, Yes), Steve Hackett (Genesis), Jim Matheos (Fates Warning), en dus zijn Cynic maten Jason Göbel, Sean Reinert en Paul Masvidal. De kenner weet dan genoeg: deze muziek gaat richting progrock, jazzrock en fusion. Met metal heeft het niets van doen, wat natuurlijk een beetje jammer is voor diegenen die net als ik hoopten op wat Cynic-achtig materiaal. Echter, niet getreurd: de eerste helft van de plaat, waar Malone's voormalige bandleden zich laten horen, is duidelijk de sterkere kant. Na het saaie solo-gefröbel op basgitaar in de intro, vormen de volgende drie songs het hoogtepunt van Emergent. Alledrie erg melodieus en geen moment vervallend in oeverloos gesoleer, laten ze vooral de songschrijver kwaliteiten van Malone zien. De natuurlijk wel aanwezige solo's - het blijft wel muzikantenmuziek - zijn altijd smaakvol en passen perfect bij de vaak wat weemoedige toon van de instrumentale nummers. Zeker 'A Shaman's Whisper', waar Cynic voor het eerst in negen jaar weer helemaal samenkomt, is pure klasse. Hoewel referenties geven in deze stijl normaal gesproken makkelijk is, staan deze drie nummers toch duidelijk op zichzelf.

Op de tweede helft is het echter vrijwel gedaan met de pret. Natuurlijk is het genieten als Bill Bruford King Crimson in herinnering roept op 'Some Brighter Thing', maar als geheel kan de song niet overtuigen. Nog erger wordt het bij 'The Brook The Ocean', waar Malone en Bruford een soort van duet aangaan, en met alle vier hun voeten trappen in de grote prog- en fusionvalkuil: notenbreierijen en oeverloos gesoleer, waarbij memorabele thema's worden vergeten. Afsluiter 'Singing Deep Mountain' probeert het tij nog te keren, maar heeft behalve een mooi thema helaas vooral bombast en solo's te bieden.

Jammer dus van de tweede helft, maar een beter bewijs dan Emergent dat de Cynic line-up nog steeds bestaansrecht heeft is er niet. Hopelijk zien ze dit zelf ook in.

http://www.kindamuzik.net/recensie/gordian-knot/emergent/2609/
Meer Gordian Knot op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/gordian-knot