Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
“Be yourself / Be nice / Be nice”
Terwijl zijn huidige werkgever Nine Inch Nails zingt over de verderfelijkheid van de moderne samenleving, speelt Twiggy Ramirez (maar voortaan mag je hem ook weer aanspreken met Jeordie White) mee op een nummer dat stichtelijk eindigt met een samenzang over aardig zijn. Dan heeft Chris Goss, die andere initiator van Goon Moon, toch een goede invloed op de duistere bassist.
Was de eerste ep I Got a Brand New Egg Layin' Machine nog niet helemaal overtuigend, Licker's Last Leg is dat wel. In de beste traditie van de Masters of Reality-frontman en producer Chriss Goss wordt er ook nu weer een blik vrienden opengetrokken. Veel komen uit de kliek rond de Desert Sessions-opnames, zoals Josh Freese, Dave Catching en Josh Homme. Maar ook Whitey Kirst (Iggy Pop) en Zach Hill (Hella, Team Sleep) krijgen hun cameo.
Het geheel klinkt dus erg zoals het betere Rancho de la Luna-werk, en kan dus ook in dezelfde bakken gevonden worden als Masters of Reality en QotSA. Het is een soort van mechanisch aandoende progrock met psychedelische uitwaaieringen, waarbij raakvlakken met Masters Of Reality (‘Lay Down’) en Eagles of Death Metal (‘Balloon’) zijn te vinden.
En ook nu ontpopt Chris Goss zich als de grote vriendelijke geschiedenisleraar, door ons te leren dat The Bee Gees vroeger eigenlijk heel cool waren (‘Every Christian Lion Hearted Man Will Show You’).
Ook al raken ze op het eind de weg een beetje kwijt, er zijn misselijkere manieren om popgeschiedenisles te krijgen. Want Goon Moon weet op klinkende wijze vijftig jaar aan popmuziek om te smelten in een erg interessant schijfje.
http://www.kindamuzik.net/recensie/goon-moon/licker-s-last-leg/15442/
Meer Goon Moon op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/goon-moon
Deel dit artikel: