• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Good Charlotte | The Chronicles of Life and Death

Veel ups and downs.
CD, Epic/Sony

Tekst: Tessa Halm

Publicatiedatum: 04 november 2004

Good Charlotte, impulsief opgericht door de tweelingbroers Joel en Benji Madden, die beiden geen noot hadden gezongen noch een instrument in handen had gehad voordat ze besloten een band op te richten, bracht deze maand zijn derde cd uit. De geschiedenis van deze poppunk-band is kort en niet al te bijzonder. Een groepje vrienden start een bandje en maakt muziek in de trant van Blink 182 en Sum 41. Gaat deze derde cd iets specifieks doen voor deze jongens? Dat is nog maar de vraag.

De cd opent in elk geval apart met een soort Disney-tune geïnjecteerd met een flinke dosis Japanse kerstsong-heroïne. Redelijk geflipt. Als nummer twee begint ben je nog druk doende met de verwerking van het openingsnummer en duurt het even voordat je je realiseert dat dit nummer gewoon weer het oude poppunk-ritme hanteert. Raggen tot je er bij neer valt. Lekker eentonig. Dat belooft niet veel goeds voor de rest van de cd.

Toch komt de realisatie dat Good Charlotte liedjes schrijft die ergens over gaan. Nee, verwacht geen filosofische vraagstukken, maar inhoudelijk doet deze band meer dan Sum 41 en andere collega’s. Muzikaal en vocaal is het niet veel bijzonders. Totdat ‘I Just Wanna Live’ begint. Dat is toch even andere koek. Geheel onverwacht begint deze cd weer wat interessanter te worden. Dit is geen poppunk en geen punkrock. Dit is een nummer dat schreeuwt om aandacht. Je herkent invloeden uit de jaren ‘80 en ‘90 en keyboards treden naar de voorgrond. De trend wordt doorgezet in het volgende nummer, ‘Ghost of you’. De punk is nergens meer te herkennen, sterker nog, dit klinkt verbazingwekkend aangenaam. Muzikaal is het Good Charlotte toch gelukt te ontsnappen aan de steeds herhaalde gelijke akkoorden. Hoewel de bandleden niet oud genoeg zijn om de jaren ‘80 heel bewust te hebben meegemaakt, schuwen ze het gebruik van synthesizers uit die tijd niet. Dat vraagt om een gezonde dosis lef en als gevolg daarvan ook een gezonde dosis respect van de kant van de luisteraar.

Als de ballad ‘The Truth’ wordt ingezet stort echter alles als een kaartenhuis in elkaar. Dit is een nummer waar de jongens zich te makkelijk van af hebben gemaakt. De simpele piano en klagende zang stinken naar zelfgenoegzaamheid. Jammer. ‘The World Is Black’ zet dan weer een ietwat stijgende lijn in, maar Good Charlotte is er nog lang niet, want ‘It Wasn’t Enough’ klinkt weer regelrecht uit de klas van Sum 41, Box Car Racer en Blink 182.

Concluderend is The Chronicles of Life and Death van Good Charlotte er eentje met vele ups and downs. De downs zijn weinig verrassend, maar de ups zouden eventueel de toon kunnen zetten voor de groei naar een volwassen rockband.

http://www.kindamuzik.net/recensie/good-charlotte/the-chronicles-of-life-and-death/7739/
Meer Good Charlotte op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/good-charlotte