Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Golden Smog, een hobbybandje met muzikanten uit onder andere Soul Asylum, Wilco, The Jayhawks en Big Star, is nooit 100 procent 'voor het echie' geweest. Het is sinds de oprichting in 1989 meer een groep waarin lekker laidback wordt gepield op de instrumenten, altijd met een biertje binnen handbereik. Iedereen mag een liedje schrijven en een keertje zingen. Die ongedwongen, rommelige sfeer kenmerkt ook Another Fine Day, dat nu, acht jaar na voorganger Weird Tales, is uitgebracht.
Deze gezellige sfeer leidt echter tot een tamelijk frustrerende, wisselvallige luisterervaring. Net als op de drie vorige albums zijn de termen homogeniteit en kwaliteitsbewaking niet van toepassing op het werk van Golden Smog. Het grootste deel van de 65 minuten tellende cd wordt gevuld met Beatles-geïnspireerde rock. Ook Tom Petty is nooit ver weg. Hier en daar wordt er een puberaal Cheap Trick-geintje uitgehaald en een paar keer wordt het heel serieus met een gevoelig folkliedje. Over de hele linie is Another Fine Day minder roots dan de vorige platen.
Het zijn vooral Kraig Johnson en Gary Louris (die bebrilde krullenbol van The Jayhawks) die ditmaal de kar trekken. Jeff Tweedy is minder aanwezig. Dat is jammer, omdat juist zijn (vocale) bijdragen tot de betere momenten van Golden Smog behoren. Het zijn nummers als 'Long Time Ago' en 'Listen Joe' waarvoor je de plaat eigenlijk in huis zou moeten halen.
Ook Louris schrijft meer dan behoorlijke liedjes, zoals 'Gone'. De inbreng van de anderen is minder. Golden Smog blijft zodoende een hobbyband waar het plezier voor de prestatie lijkt te gaan. Een album dat van A tot Z overeind blijft, zit er ook nu weer niet in. Nogmaals: Another Fine Day is een frustrerende luisterervaring, met ups en downs.
http://www.kindamuzik.net/recensie/golden-smog/another-fine-day/13752/
Meer Golden Smog op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/golden-smog
Deel dit artikel: