Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Bij The Toxic Touch zit een bonus-dvd met een live-optreden op het Summer Breeze-festival in 2005. Zowaar is het ding de moeite waard: competent gefilmd, vlot gemonteerd en met prima geluid. Het optreden laat goed de zwakke en sterkte punten van God Dethroned op dat moment zien.
Het Nederlands/Belgische kwartet klinkt als een klok en heeft in Isaac Delahaye en Henri Sattler een gitaartandem van klassieke snit gevonden: Delahaye voor de slepende melodieuze solo’s en Sattler voor het ruigere werk. Aan de minkant noteren we de statische podiumuitstraling, maar toch vooral een gebrek aan hooks, waardoor weinig nummers echt blijven hangen. Komt er dan een catchier lied als ‘Sigma Enigma’ voorbij, dan reageert het publiek daar meteen enthousiast op.
God Dethroned was dat ook opgevallen en besloot op The Toxic Touch een wat melodieuzere richting in te slaan. Daarbij zal ook hebben meegespeeld dat dit de eerste plaat is waaraan Isaac Delahaye heeft meegeschreven. The Toxic Touch is mede dankzij hem een uitermate pakkend album geworden.
Het eerste nummer is meteen het beste. Zo lekker melodieus thrashend als ‘Hating Life’ hebben ze ze in Gothenburg en omstreken al een tijd niet afgeleverd. Sattler heeft gelukkig niet de fout gemaakt te gaan willen zingen. Hij spuugt zijn gal van diep in zijn keel, maar is daarbij wel uiterst verstaanbaar, zodat zijn openingsstatement des te harder aankomt: "I drown in depressions / Countless addictions wear me down / Here’s a confession: I’m gonna kill myself tonight." Metal: het blijft muziek voor diep romantische zielen die lijden aan het leven.
Zo thrashen we langs meer hoogtepunten als ‘2014’ en ‘The Day You Died’ door naar het einde. Onderweg komen we geheel in stijl een sfeervol instrumentaal nummer met veel arpeggio’s tegen (‘Away from Emptiness’). Minder in de lijn der verwachting ligt het doomdeath-achtige van ‘Typhoid Mary’. Delahaye blijkt zijn beste solo’s voor het laatst bewaard te hebben, zodat Toxic Touch met ‘Fail to Exist’ op passende wijze wordt afgesloten.
Na een periode waarin de snelheid van de drummer belangrijker leek dan de soleerkwaliteiten van de gitaristen en 'refrein' een vies woord was, maken liedjes met kop-en-staart en melodie een behoorlijke comeback in de metal. God Dethroned levert met The Toxic Touch een album vol sterke, pakkende nummers met een dynamische ritmesectie en een gitaartandem van de hoogste klasse af. Zo willen we het horen.
http://www.kindamuzik.net/recensie/god-dethroned/the-toxic-touch/14652/
Meer God Dethroned op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/god-dethroned
Deel dit artikel: