• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

God Dethroned | Passiondale

Ziedende aanslag op de zintuigen.
CD, Metal Blade/Rough Trade

Tekst: Thijs Gouwerok

Publicatiedatum: 28 april 2009

Nadat Hail of Bullets' … Of Frost and War vorig jaar op imponerende wijze het ronkende gehuil van een in de Russische sneeuw vastlopende pantserdivisie anno 1942 verklankte, volgt nu ook een heuse nederdeathconceptplaat over de Eerste Wereldoorlog.

Passiondale, de achtste alweer van het Drentse God Dethroned, gaat over de beruchte zinloze Slag om Passendale, waarbij honderdduizenden het leven lieten. De combinatie oorlogstragiek plus death metal verleidt beide bands tot evidente referenties aan verschillende Zweedse vikingbroeders: Hail of Bullets 'deed' Dismember, Passiondale klinkt door de meebrulrefreinen, blastbeats en royale mespunten black metal en epiek niet zelden als Unleashed. En ja, eigenlijk was God Dethroneds venijnige sound en buitengewoon agressieve attack altijd al giftig als mosterdgas en scherp als een bajonet.

Het zal menigeen verheugen dat de band na het zeer melodieuze en toegankelijke The Toxic Touch weer teruggrijpt naar de (ge)wel(d)dadige extreme stijl van het oudere werk. Passiondale is een ziedende death/black/thrash-aanslag op de zintuigen, puntig, catchy en overdonderend tegelijk. Na een vliegende start wordt pas in de tweede helft van de plaat wat vaker gas teruggenomen.

Daarmee schiet de band zichzelf nog bijna in de voet, want de dramatische cleane vocalen in 'Poison Fog' en 'No Survivors', die de stem van een soldaat moeten verbeelden, zijn matig uitgevoerd en balanceren op het randje van de potsierlijkheid. Een traag episch nummer als 'Passiondale' werkt gelukkig een stuk beter en met een speelduur van nog geen veertig minuten blijft het voor een conceptplaat ook allemaal ruim binnen de perken van het betamelijke. Ondanks de intensiteit en het gewicht van het album smaakt het zelfs alleen maar naar méér.

Zo voegt zanger/gitarist Henri Sattler met Passiondale niet alleen een nieuw hoogtepunt toe aan het oeuvre van zijn geesteskind, maar geeft hij door de 'Why?'-thematiek op zijn oude dag de bandnaam zowaar nog een existentialistische bijklank ook. En dat voor een clubje dat zich ooit nog op hilarische quasizeventiende-eeuwse wijze liet vereeuwigen als fictieve oorlogsmartelaren van de verovering van de hemel. Petje af.

http://www.kindamuzik.net/recensie/god-dethroned/passiondale/18505/
Meer God Dethroned op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/god-dethroned