Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Nadat je met een luide gospelkreet wakker geschud bent op de tonen van een overstuurde fanfare en een drum'n'bass-ritme, weet je het meteen: dit is een album gemaakt met veel zin voor humor en fun. Een tikkeltje weird maar enorm catchy. De perfecte popmuziek en de perfecte plaat om de zomer mee op te fleuren.
Verantwoordelijk voor deze heerlijke intro, genaamd 'Go Go Gadget Gospel', is Gnarls Barkley, een supergroep met slechts twee leden.
Cee-Lo Green, voorheen vooral bekend van zijn solowerk en als losvast lid van Goodie Mob, en Brian Burton aka Danger Mouse, producer buiten categorie van onder andere Gorillaz. Hij produceerde in 2004 bovendien de cultklassieker Grey Album, een mash-up van het White Album van The Beatles en Black Album van Jay-Z.
Voor je het goed en wel beseft schiet het alom bejubelde 'Crazy' al uit de startblokken. Er is de laatste weken al veel over dit nummer geschreven en met reden, want het blijft een killer van een single. De rest van het album haalt hetzelfde hoge niveau.
Titelnummer ‘St. Elsewhere’ zit vol emotie, die vooral tot uiting komt in de briljante klaagzang van Cee-Lo. Een nasale kopstem in de lijn van Andre 3000 en Jamie Lidell, maar met nog meer drama.
De electropunk cover van 'Gone Daddy Gone' van Violent Femmes is voor velen misschien heiligschennis, maar op dit nummer kun je moeilijk stil blijven zitten. 'Smiley Faces' gooit het dan weer over een heel andere boeg en tovert op een swingend Motownritme pure soulheerlijkheid door je boxen. Ideale tweede single misschien? 'Who Cares' is nog zo'n pareltje. Op een lome en zwoele hip-hop beat en spooky koortjes mikt Cee-Lo naar je hart en hij mist zijn doel niet. In het refrein waart dan weer de geest van Bootsy Collins rond.
Net voor het einde raast de tornado 'Storm Coming' nog even voorbij. Na een onheilspellende intro zingt Cee-Lo nog een laatste keer zijn longen leeg op een feest van drum'n'bass, een surfgitaartje en een arsenaal aan strijkers. Ontdaan van alle overbodige ballast snellen de korte nummers aan je voorbij. Je wil al snel weer terug naar het begin van het album om toch nog even te checken of je wel alles goed gehoord hebt.
Muzikaal is dit album smullen geblazen. Danger Mouse gooit alles in de mix. Van accordeonakkoorden tot gospelstukken, Spaanse gitaren en het betere samplewerk. Zonder dat het ook maar één keer geforceerd klinkt. Het geheel klinkt retro, maar de productie is zo progressief als maar kan. Ondertussen tovert Cee-Lo met zijn unieke stem een absurde lach op je gelaat. Dompel jezelf onder in deze smerige poel van perfecte popmuziek!
http://www.kindamuzik.net/recensie/gnarsl-barkley/st-elsewhere/12863/
Meer Gnarls Barkley op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/gnarsl-barkley
Deel dit artikel: