Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Glenn Jones treedt de laatste jaren vooral voor het voetlicht als de verhalenverteller bij heruitgaven van de grote traditionele Noord-Amerikaanse fingerpickers. In de begeleidende teksten bij John Fahey's box Your Past Comes Back to Haunt You ontpopt Jones zich tot de bezielende kracht achter deze archiefuitgave en ook de heruitgave van Robbie Basho's Twilight Peaks bezingt hij op verschillende Europese podia. Laat Fahey en Basho nu net twee monumenten zijn die Jones inspireren in zijn intimistisch gitaarspel.
De rode draad door Jones' solowerk is de sfeervolle manier waarop hij met een akoestische gitaar Amerikaanse folk herleidt tot prachtige instrumentale tijdloze liedjes, waarin sfeervolle melodieën een filmische sfeer scheppen.
Ook My Garden State is als zodanig opgebouwd maar Jones lijkt op een bepaalde manier zijn handelsmerk wat ruimer te interpreteren. Hij vervangt namelijk de tragere, meer traditionele pastorale liederen door een fijne gitaartextuur die iets rijker is, al zal dat ook voor een deel te danken zijn aan de begeleiding door de zusjes Laura en Meg Baird, respectievelijk op banjo en gitaar.
Maar naast deze interventie is er meer. De subtielere aanpak maakt dat My Garden State net iets rijker en innemender is dan Jones' eerdere werk. En dat is goed, want Jones is al lang een van die helden in het legertje sologitaristen dat traditionele Amerikaanse folk een nieuw elan geeft. En My Garden State plaatst hem wederom hoog in dat lijstje.
http://www.kindamuzik.net/recensie/glenn-jones/my-garden-state/24273/
Meer Glenn Jones op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/glenn-jones
Deel dit artikel: