• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Girls | Father, Son, Holy Ghost

En David Lynch zag dat het goed was.
CD, Turnstile/PIAS

Tekst: Edwin Toonen

Publicatiedatum: 05 september 2011

Girls is het soort band waar David Lynch voor zou vallen: zoetsappig, retro en quirky, maar met genoeg pit om niet te slap te worden. Om Girls dan maar als pastiche af te doen is te makkelijk, want de tijdloze indiepop van de band is erg goed. Op het derde album, Father, Son, Holy Ghost, worden de jaren vijftig en zestig weer omarmd maar ook de jaren zeventig komen om de hoek kijken.

Dat Girls zo retro klinkt is niet verwonderlijk. Zanger en songsmid Christopher Owens bracht zijn hele jeugd door in een sekte, waar elke vorm van popmuziek verboden was. Na op zijn zestiende de sekte ontvlucht te zijn, kwam hij met muziek in aanraking. Vooral westcoastpop uit de jaren vijftig en zestig werd favoriet. Dit heeft zijn hele muzikale leven beïnvloed. Girls kun je zien als een lofiversie van The Beach Boys of, recenter, Belle & Sebastian.

Opener 'Honey Bunny' brengt je met rollende drums, een surfgitaartje en veel oeh- en aah-koortjes direct in de juiste stemming. Gelukkig giert Girls soms ook lekker uit de bocht, zoals op de jarenzeventigrocker 'Die'. Hoogtepunt 'Vomit' gooit het over een andere boeg en klinkt als een jamsessie tussen The Thrills en Afghan Whigs, waarbij Martha Reeves ook nog een stukje meezingt. Het tweede deel van het album is minder sterk. Er wordt iets te veel gas teruggenomen en weinigzeggende nummers als 'Love Life' krijgen de overhand.

Ten opzichte van voorganger Album is de sound verdiept en verder verbreed. Owens en medeoprichter Chet JR White hebben een echte vijfmansband van Girls gemaakt en dat hoor je. Opvallend blijft het contrast tussen de relatief lichte muziek en de donkere teksten. Natuurlijk gaan sommige liedjes over liefde en relaties maar Owens draagt ook nog altijd zijn nare verleden met zich mee. In 'Die' bijvoorbeeld: "No nothing's gonna be just fine / No we're gonna go straight to hell tonight." Dankzij die 'duisternis' krijgt het geheel extra diepte.

Regisseur David Lynch zei ooit dat we ons niet druk moeten maken over duisternis: "Doe gewoon het licht aan en de duisternis zal automatisch verdwijnen." Owens lijkt met Girls zijn licht wel gevonden te hebben.

http://www.kindamuzik.net/recensie/girls/father-son-holy-ghost/22025/
Meer Girls op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/girls