Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
‘I’m totally confused’ schreeuwt Einar Örn in het gelijknamige nummer. Met opgaaf van reden, de ex-rapper van The Sugar Cubes maakt tegenwoordig samen met producer Curver behoorlijk gestoorde muziek. Zoiets als flamboyante hiphop met jazzy en noisy uitschieters. Uit IJsland, dat ook nog een keer. Al wil dat hier niet zeggen dat er ijle stemmetjes en weeë effecten aan te pas komen. Maar apart is het zeker, dit tweede album van Ghostigital.
Bam, bam, bam. Daar denderen de beats voort. Ze trekken zich weinig aan van de fratsen die de twee ondertussen uithalen. Digitale verstoppingen, noisegruis, operazang, ska-blazers, scratches, een uitwijdende jazzsax - niets houdt de bassen tegen. Ook het theatrale ‘zingen’ van Örn niet. Hij doet echt zijn best. Hij schreeuwt en krijst zo vals als maar kan, hij doet zelfs een poging tot rappen. Het heeft echter geen zin. De beats worden er allemaal maar grover en industriëler door.
Er worden ook anderen betrokken bij deze freakshow. Elk nummer hebben ze met een andere labelgenoot gemaakt, waardoor dit album ook een aardig idee geeft waar ze toe in staat zijn bij Ipecac. De participanten, waaronder Dälek, Steve Beresford en Mugison, doen even hard mee met de rariteiten. Ze weten immers dat het onzin is. Maar wel: fantastische onzin.
http://www.kindamuzik.net/recensie/ghostigital/in-cod-we-trust/12431/
Meer Ghostigital op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/ghostigital
Deel dit artikel: