• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Ghostface Killah | Fishscale

Ghostface komt met zijn beste plaat in jaren.
CD, Def Jam/Universal

Tekst: Erwin Dekker

Publicatiedatum: 03 april 2006

Ooit stond het Wu-Tang teken garant voor een topalbum, hoe groot de familie ook was, maar die tijden zijn niet meer. Niet alleen het fysieke verlies van Ol’ Dirty Bastard heeft daarvoor gezorgd, maar vooral de hele dosis middelmatige albums die we moesten verduren na Wu-Tang Forever.
Behalve Ghostface natuurlijk, want als Ghostface rapt dan vlieg je op uit je stoel. Ghostface heeft immers iets speciaals. Als Ghostface rapt klinkt het altijd spannend, als Ghostface rapt lijk je over zijn schouder mee te kijken. Ook op Fishscale zijn er weer een hoop interessante dingen te zien: zijn moeder die hem afranselt, Sponge Bob in een Bentley of Raekwon in topvorm.

Het begint allemaal met de terugkeer van de gevaarlijke gangster Clyde Smith, die we nog kennen van Supreme Clientele, want Ghostface wil duidelijk maken dat dit een album is op dat niveau. Meteen daarna zitten we midden in een achtervolging op ‘Shakey Dog’. Ghostface en Raekwon vullen elkaar ouderwets aan en klinken heerlijk opgejaagd. Op ‘9 Milli Bros’ is de hele originele clan bij elkaar, inclusief vier regels van Ol’ Dirty Bastard.
Het is toch vooral op ‘R.A.G.U.’ dat het even lijkt alsof de tijd heeft stilgestaan, als we Ghostface en Raekwon over een donkere soulvolle beat verhalen horen uitwisselen over geweld en mode. Ook Ghostfaces fascinatie voor kinderen is te horen op het autobiografische ‘Whip You with a Strap’, waarop hij een pleidooi houdt voor een ouderwetse harde opvoeding.

Zelfs de single is goed te pruimen, hoewel dat vooral komt door Ghostface en niet door de r&b-sensatie Ne-Yo in het refrein. Het is echter de zogenaamde streetsingle ‘Be Easy’ van Pete Rock die alle hoofden zal doen bewegen. Op ‘Barbershop’ herhaalt Ghostface een trucje van zijn vorige plaat, rappen over een originele soulplaat.
Helaas gaan er ook een paar kleine dingetjes mis, maar dat ligt zelden aan Ghostface zelf. Trife kan zich nog wel staande houden naast de meester, maar de andere gastrappers irriteren vooral.

Wordt dit album dan de grote hit van 2006? Ik ben bang van niet. Erg toegankelijk is het allemaal niet, Ghostface doet precies waar hij zelf zin in heeft. Relevant is het zeker, maar tegelijkertijd is het ook duidelijk dat hij uit een compleet ander tijdperk komt. Qua kwaliteit doet het dan ook niet onder voor zijn beste albums en dat zal al die oude Wu-Tang fans goed doen. Dan maar hopen dat er ook nog wat nieuwe luisteraars deze plaat ontdekken.

http://www.kindamuzik.net/recensie/ghostface-killah/fishscale/12436/
Meer Ghostface Killah op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/ghostface-killah