• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Ghost | Opus Eponymous

Popmetalmindfuck van de hoogste orde.
CD, Rise Above/Suburban

Tekst: Thijs Gouwerok

Publicatiedatum: 30 november 2010

"Lucifeeerrr, we are here!" Inderdaad zo plots als een spookverschijning is daar Ghost, een mysterieus Zweeds retrorocksextet in horrorsintvermomming dat zich opwerpt als Satans eigen straatteam. Door cultmetalsmaakmaker Fenriz genoemd als dé band van 2010 en prompt vastgelegd zowel door het grote doomlabel Rise Above als voor de komende editie van Roadburn; allemaal uit het ogenschijnlijke niets.

Nu is er momenteel met acts als Blood Ceremony, Sabbath Assembly en The Devil's Blood wel sprake van een minihype in occulte rock. Opus Eponymous haakt er slim op in en steekt er tegelijk de draak mee. Naar eigen zeggen bedient Ghost zich voor zijn zieltjeswinning van "het meest effectieve middel: entertainment". Op de MySpacepagina wordt doodleuk powerpop als hoofdgenre vermeld, en behalve als een jaren zeventig uitvoering van Mercyful Fate klinkt de band dan ook geregeld als campmetalpopmeesters Blue Öyster Cult; orthodox black metal herbedacht als easy listening.

En laat het maar aan het pop-, retro- en showgevoel van een stel pientere Zweden over om deze onwaarschijnlijke mash-up nog tot een ronkend succes te maken ook. Tussen het instrumentale intro en progafsluiter 'Genesis' (juist ja) staan zeven bonafide diabolische hits met knus knorrende softrockgitaren, four-to-the-floor discodrums en briljant geënsceneerde griezelfilmorgeltjes, raak gevangen in een typische 'dode' jaren zeventigproductie.

In de refreinen is het zonder uitzondering meezingen geblazen met ultieme tekstuele clichés. Quorthon draait zich om in zijn graf bij de Beach Boyskoortjes in 'Elizabeth' (Bathory, vanzelf) en de combinatie van een ijshockey-Wurlitzerorgel met "6-6-6" en "S-A-T-A-N" cheerleader yells in 'Death Knell' moet je horen om te geloven. Voivodiaanse psychrock-lite met Weird Al Yankovic op zang? Túúrlijk ('Stand By Him').

Pas komend voorjaar gaat Ghost toeren, en het is maar de vraag of de geestigheid dan nog niet is uitgewerkt, zeker nu de identiteit van de band inmiddels niet meer zo héél geheim (of spectaculair) lijkt. Vluchtig of niet, Opus Eponymous is een popmetalmindfuck van de hoogste orde.

http://www.kindamuzik.net/recensie/ghost/opus-eponymous/20976/
Meer Ghost op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/ghost