Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Over George Thorogood is iedereen het eens: live is het altijd beter. Maar de ex-baseballer en rockveteraan is een goed mens. En dat hij een goed mens is bewijst hij door al zo’n vijfentwintig jaar lang zijn trouwe aanhang tevreden te stellen met uitputtende wereldtournees en oerdegelijke albums als deze.
Want wat de één tenslotte afdoet als oubollig of gedateerd haalt de ander weer binnen als ouderwets vakmanschap. De waarheid ligt ongetwijfeld weer ergens in het midden.
Zo’n beetje alle heersende trends van de afgelopen jaren zijn aan hem en zijn nederige begeleidingsband The Destroyers voorbij gegaan, daarom klinkt het stevig bluesgetinte Ride ‘Til I Die, dat voorzien is van een smetteloze maar net niet gelikte productie, als vanouds. Zoals natuurlijk te verwachten was.
Na een vurige aftrap met ‘Greedy Man’ van Eddy Shaw barst een weergaloos spektakel los. In de beste traditie van goedgeoliede bluesrock en vertrouwde retro worden in sneltempo o.a. Nick Lowe’s ‘That’s It, I Quit’, J.J. Cale’s voortreffelijke ‘Devil in Disguise’, de titelsong ‘Ride ‘Til I Die’ van John Lee Hooker en Eddie Cochran’s ‘My Way’ door de bluesmolen gehaald. De voorspelbaarheid van songkeuze is groot en die uitvoeringen niet minder, maar productioneel is het allemaal dik in orde.
Een jolige en gemakzuchtige uitvoering van de gospelclassic ‘I Washed My Hands In Muddy Water’ gooit toch wat roet in eten. Die mindere tracks zijn overigens wel voor het laatst bewaart, zodra George Thorogood tekenen van vermoeidheid begint te tonen en de dodelijke rit alweer bijna tot een einde is gebracht. Precies op tijd als je het mij vraagt.
http://www.kindamuzik.net/recensie/george-thorogood-the-destroyers/ride-til-i-die/2915/
Meer George Thorogood & The Destroyers op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/george-thorogood-the-destroyers
Deel dit artikel: