• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Gem Club | Breakers

Het weglaten tot kunst verheven.
CD, Hardly Art/Konkurrent

Tekst: André Rozendaal

Publicatiedatum: 09 januari 2012

Een piano, een cello, twee stemmen. Meer heeft Gem Club uit Massachussets niet nodig om huiveringwekkend mooie muziek te maken. Christopher Barnes en Kristen Drymala tonen met behulp van enkele gastmuzikanten aan dat minimalisme het beste werkt om melancholie en een verloren gevoel in muziek om te zetten. Hun debuut Breakers is een indrukwekkende plaat vol spookachtige langzaamaansongs die je alle negen bij de keel grijpen.

Barnes zingt ijl en berustend. Alsof het heden onvoldoende biedt om het verleden te laten rusten. Terwijl je weet dat bij terugkeer naar plekken of mensen uit datzelfde verleden vrijwel niets meer hetzelfde is. Drymala volgt als een vocale schaduw en dikt de thema's in de inktzwarte songs extra aan. Vergankelijkheid, nostalgie, verlangen naar begrip in menselijke relaties: Gem Club staat er bijna letterlijk bij stil.

Het tweetal sluit daarmee aan bij neoklassiek en slowcore, maar vooral bij dreampop. In de eerste versnelling welteverstaan, zodat ze het geluid van het schuiven met stoelen in 'Twins' doodleuk aan iemand kunnen toeschrijven, in de liner notes van de stemmige hoes. De pianoaanslagen zijn simpel maar loodzwaar. Vergezeld van een op zijn stemmigst klinkende cello en op hun donkerst aangezette vocalen, is de melancholieke intensiteit van Gem Club vrijwel onontkoombaar. Zoals in het aangrijpende 'Red Arrow (John)', of het beeldende 'Black Ships'.

Tijdens de spaarzame momenten waarop drummer Steve Scully zijn opwachting maakt, doet Gem Club denken aan Low. Dreigend, onderhuids en gracieus. Andere notoire zwartkijkers die te binnen schieten, zijn Red House Painters en Soap & Skin. Prijsnummer is '252', waarin het duo weglaten tot kunst verheft. Een groots aangezette, repetitieve zanglijn begeleiden ze met slechts een dwingende pianolijn. Zodat ze zichzelf nog meer ruimte kunnen geven om de etherische samenzang tot iets moois te laten uitgroeien.

Het lukt Gem Club zowel muzikaal als tekstueel om je te laten stilstaan bij het verleden, zonder hierover een oordeel te vellen. Dat moet je als luisteraar zelf doen. Zodat de weergaloze muziek als vanzelf binnenkomt. Het gevolg is een intense luisterervaring die je niet zo heel erg vaak tegenkomt.

http://www.kindamuzik.net/recensie/gem-club/breakers/22453/
Meer Gem Club op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/gem-club