Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Laptoppers zijn net schrijvers, ze gebruiken overal verschillende pseudoniemen voor. Neem nou Julien Loquet uit Normandië: noemt zich bij het Fat Cat label Dorine_Muraille, en nu dan voor Japanse Plop is zijn naam plots Gel:. En zo verschillend is de muziek nu ook weer niet. Maar goed, de man zal wel een reden hebben.
Dolce is zijn tweede album onder de Gel:-noemer, en gaat een stukje verder dan de gemiddelde laptopglitcher. Veel "echte" instrumenten zoals piano en gitaar, die daarna compleet door de mangel gehaald worden. Het doet hier en daar dan ook behoorlijk hedendaags klassiek aan, ook al krast en schuift alles over elkaar heen. Stekelige lagen elektronica zorgen voor een allesomvattende ruwheid, terwijl de melodieën soms liever af willen drijven richting serene ambient. Dat dit nergens gebeurt is tekenend voor Gel:'s benadering; hapklare brokken zijn niet te vinden. Dan kunnen de stukken redelijk compact zijn en stiekem ook een delicaat karakter hebben, het experimentele Dolce eist nogal wat doorzettingsvermogen van de luisteraar. Toch: laat je daardoor niet afschrikken, want Gel: behoort tot de meest creatieve laptoppers van het moment.
http://www.kindamuzik.net/recensie/gel/dolce/3999/
Meer Gel: op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/gel
Deel dit artikel: