Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Waar de hoes me eerst deed denken aan een Machine Head-achtige metalvariant, blijkt Gash uit een heel ander vaatje te tappen. Op deze mini-cd van het punkgezelschap uit Kenilworth, UK is hun typische poppy punkrock van de eerste platen een paar keer door de centrifuge gehaald. Wat resteert is een strak en droogklinkend tapijtje punky ronkende rock.
Opener 'Mirror Mirror' hint qua tempo en klank naar Therapy?. Die sfeer trekken ze door in 'Pet Cemetary', een cover van The Ramones. Pakkende songs met gierende gitaar, lekker veel laag en meerstemmige zang. Geen rauwe rammelende punk hier, maar ook geen nu-punk zoals die zich in afgetrokken vorm een paar jaar geleden deed gelden.
Niet voor één gat te vangen zijn 'Inbetween' en 'Blueish Grey' een beetje emo gericht, past het hooligan accent wonderwel bij de New Model Army-cover '51st State' met zijn hakkend powerchord riffje en zelfs met 'Lovesong' van The Cure komen ze weg (is dat nu een xylofoontje?).
Met zang die nu eens niet quasi-gepijnigd of -opgefokt klinkt, steeds gericht op een hoog tempo en met een scherp oor voor melodie, heeft Gash met 7 Years een misschien niet wereldschokkend vernieuwende, maar wel erg goed te genieten EP afgeleverd. Werd ik altijd al heel blij van de eerdergenoemde rondstuiterende Noord-Ieren, Gash komt een heel eind in die richting.
http://www.kindamuzik.net/recensie/gash/7-years/3686/
Meer Gash op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/gash
Deel dit artikel: