Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Luitist Jozef van Wissem maakt in zijn cd-carrière een opmerkelijke ontwikkeling door. In de jaren negentig begonnen als een hedendaagse rederijker met onorthodoxe, want achterstevoren gespeelde, oude muziek, gaat hij nu steeds losser om met de klassieke traditie. Hij verwerkt zelfs filmische flarden live elektronica in zijn akoestische tokkelmuziek. Als voorman van de Amsterdamse afdeling van Knitting Factory Works bracht hij nooit platen uit op het gelijknamige label. Van Wissem deed echter in zijn ‘Knit-periode’ zeer waardevolle contacten op, onder andere met gitarist Gary Lucas.
En ook in die muzikale samenwerking is een bijzondere groei te bespeuren. Van Wissem en Lucas doen niet langer aan postmoderne stijlmenging en andere moeilijkdoenerij. Hun duettenalbum Diplopia is een volwassen samenwerking. Opeens vloeit de voorheen nogal wringende vermenging van blues en renaissancemuziek samen op een volstrekt natuurlijke wijze. Ze duiken samen diep in de mineur, en blijven daar net zo lang hangen tot je er nooit meer uit wilt.
De daaruit voortvloeiende rust en verstilling in de muziek is ook te horen op Simulacrum (ook op BVHaast), het (derde) solo-album van Jozef van Wissem. Nog steeds is de zeventiende eeuwse muziek uitgangspunt van de composities, Van Wissem deed intussen een aantal aardige muzikale ontdekkingen. Zo klinkt bij hem de bransle, een authentieke renaissance-drone, als een hedendaagse minimal sample. Sterker nog, het is een sample.
De albums Diplopia en Simulacrum geven samen betekenis aan de licht raadselachtige vroegere albums als Retrograde Renaissance Lute en Narcissus Drowning. Van Wissem heeft zijn stem gevonden.
http://www.kindamuzik.net/recensie/gary-lucas-jozef-van-wissem/diplopia/4588/
Meer Gary Lucas & Jozef van Wissem op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/gary-lucas-jozef-van-wissem
Deel dit artikel: