http://www.kindamuzik.net
ernaast
Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Gardenbox | Last Resort
Het amalgaam van analoog en digitaal blijkt nog niet van optimale kwaliteit.
CD, Venerate Industries
Tekst: Maurice van der Heijden
Publicatiedatum: 17 maart 2006
“This is my last resort” schreeuwt er door mijn hoofd bij het aanschouwen van de digipack van de laatste release van Gardenbox, Last Resort. Gelukkig blijken er bij beluistering van het schijfje geen Papa Roachinvloeden op voor te komen.
Gardenbox moet het hebben van een mix van postrock en elektronica. Daarbinnen weten ze een behoorlijk eigen geluid te creëren, maar de lange, voornamelijk instrumentale composities weten maar een laag spanningsveld op te wekken. Sporadisch worden vrouwelijke en mannelijke vocalen toegevoegd, maar die eisen geen enkele keer de hoofdrol. De insteek van beats, een streep noise en slepende gitaarakkoorden in ‘Pass Over’ is prima, maar de uitwerking blijft hangen tussen wal en schip. Alsof je een prachtig schilderij bekijkt dat nog ingepakt is in plastic. Je probeert de schoonheid te ontdekken maar door het plastic zal dit nooit volledig lukken.
De geest van Massive Attack waart ook nog rond in de creaties van deze Grieken. ‘Sweet Oblivion’ had zo een b-kantje van een single van de Engelsen kunnen zijn. In ‘I Can’t’ bewijst het viertal wel negen minuten lang te kunnen boeien. Elektronica en dromerige postrock blijken hier wel tot een heftige liefde op te bloeien. Op een totaal van 55 minuten is dat echter wat karig. Tussen de lange nummers zijn overigens korte opnamen van stadsverkeer gevoegd. Totaal overbodig en het zorgt er voor dat je uit de ‘vibe’ van Last Resort gehaald wordt.
http://www.kindamuzik.net/recensie/gardenbox/last-resort/12249/
Meer Gardenbox op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/gardenbox
Deel dit artikel: