• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Future Of The Left | The Plot against Common Sense

Andy Falkous vecht tegen stupiditeit met muzikale molotovcocktails.
CD, Xtra Mile/Munich

Tekst: Martÿn ter Haar

Publicatiedatum: 02 juli 2012

Andy Falkous hoeft geen fuck te bewijzen. Hij heeft - eerst met Mclusky, tegenwoordig met Future of the Left - alleen maar platen gemaakt die gemakkelijk het niveau halen van het betere werk van de Pixies, The Jesus Lizard, Nirvana en Therapy? Hij heeft rockanthems als 'Lightsabre Cocksucker Blues', 'To Hell with Good Intentions', 'Manchasm' en 'The Hope That House Built' geschreven. Songs die net zo catchy zijn als een 'Seven Nation Army', maar dan met geweldige absurdistische teksten. En dan ook nog eens door Falkous gezongen met een sneer die alle stupiditeit en achterlijkheid die het leven verkutten wegsnoeit als een opgevoerde kettingzaag.

Kortom: Andy Falkous zou in een rechtvaardige wereld een rockster zijn. Maar de wereld is niet rechtvaardig; de wereld is de verzamelbak waar al het onrecht uit het universum heen gaat om eens lekker de beest uit te hangen. Niemand die dat beter weet dan Andy Falkous. Niemand die daar harder tegen tekeergaat dan Andy Falkous. Dat dat volkomen zinloos is beseft hij als geen ander, maar het is sterker dan hem.

De titel van het derde Future of the Leftalbum is tevens de beste samenvatting van Falkous' visie tot nu toe: The Plot against Common Sense. Het is ook nu weer een geweldige plaat. In vergelijking met de voorgangers is er een nieuwe bassiste en een extra gitarist, maar dat leidt niet tot een wezenlijk muzikale koerswijziging; ook The Plot against Common Sense is weer een verzameling sardonische muzikale molotovcocktails zonder weerga. Niemand kan zo goed uit minimale middelen een maximaal rockend effect halen als Falkous. Ook muzikaal heeft de man geen enkele behoefte aan bullshit. Als hij een vette groove heeft, dan houdt hij hem vast, ook al is die maar drie noten. Geen overbodige frutsels eraan - alleen nog even afmaken met een geweldige songtekst voor weer een topsong.

Falkous is tekstueel op deze plaat wat meer op de actualiteit gericht dan op de vorige en rekent af met bijvoorbeeld de vervolgmanie van Hollywood in 'Robocop 4 - Fuck Off Robocop' ("Pirates of the Caribbean 47: Johnny Depp stars as the robot pirate who loses his wife in a game of poker and tries to win her back with hilarious consequences") en ridicule schoonheidstips in modebladen in 'Cosmo's Ladder' ("Cosmopolitan says: 'Don't go upstairs - gravity keeps you young'"). Maar er is gelukkig ook nog plaats voor introspectief absurdisme, met een knipoog naar Bob Dylan: "How many hand jobs can a man enjoy till he forms into a puddle at his feet?" ('I Am the Least of Your Problems').

Zal deze keer die verdiende grote doorbraak dan wel komen? Niet waarschijnlijk, beseft ook Falkous, die precies weet hoe het eraan toegaat in de entertainmentindustrie en daar in 'Notes on Achieving Orbit' een samenvatting van geeft: "Going bald was the new Nirvana / Staying out late was the new Nirvana / Dressing your child as a prostitute was the quickest route to fame / Girls Aloud were the new Nirvana / Then any old shit was the new Nirvana."

http://www.kindamuzik.net/recensie/future-of-the-left/the-plot-against-common-sense/23042/
Meer Future Of The Left op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/future-of-the-left