• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Furze | U.T.D.

Fascinerend foute zwartheid.
CD, Candelight/Bertus

Tekst: Joris Heemskerk

Publicatiedatum: 16 maart 2007

Leviathan, Akitsa, Xasthur, Drastus, Draugar, Striborg. Van de westkust van de V.S. tot de Canadese binnenlanden, het Franse platteland en de Tasmaanse wildernis - overal ter wereld is op dit moment wel een metalhoofd op een slaapkamer bezig zijn drumcomputers, gitaar, stembanden en haat jegens de mensheid vorm te geven.

Wat je ook van al die eenpersoons black metal-slaapkamerzonderlingen vindt, feit is dat zij blackmetal als genre van nieuwe prikkels voorzien door simpelweg te experimenteren en verder te durven gaan dan hun grote voorgangers. Of het nu door proginvloeden is of door alles nog beter achter een ondoordringbare laag ruisende fuzzgitaren te verstoppen, het genre lijkt levendiger dan ooit.

Furze is Woe J. Reaper en zijn slaapkamer bevindt zich in het oerland der black metal, Noorwegen. Woe J. Reaper is meer van de ruisende fuzzgitaren dan van de Floydiaanse gitaarsolo’s (zie Nachtmystiums Instinct:Decay). U.T.D. is een vreemd album: de riffs kloppen niet, de drums zijn veel te plat en de bekkens klinken regelmatig als lege colablikjes. Maar toch, toch is U.T.D. zo’n foute plaat die eindeloos fascineert. Niet in de laatste plaats door de bizarre vocalen van Woe J. Reaper, die af en toe zijn stembanden letterlijk door zo’n ouderwetse wasmangel lijkt te halen.

Als ‘A Life about My Sabbath’ begint blijven de overeenkomsten tussen Striborg, Ildjarn en Furze niet lang uit, al is Furze vocaal gezien een stuk gevarieerder. Krijsen worden afgewisseld met geraspte, overgedubte en achterstevoren gespeelde vocalen. Over nummers bezeten door de duivel gesproken; ‘Goatbreath’ is een goede kandidaat voor de hoofdprijs. Riffs kronkelen ongeordend over en onder elkaar, de drums versnellen zonder duidelijke reden en alles lijkt binnenstebuiten, ondersteboven en gewoon… goed fout.

Dat U.T.D. is onderverdeeld in twee hoofdstukken doet er weinig toe, maar het is toch wel leuk om die twee megalomane titels te vermelden, gewoon voor de gein: ‘Beneath the Odd-Edge Sounds to the Twilight Contract of the Black Fascist’ (POW!) en ‘The Wealth of the Penetration in the Abstract Paradigmas of Satan’ (KLABAM!). Ga daar maar eens tegenin.

http://www.kindamuzik.net/recensie/furze/u-t-d/15058/
Meer Furze op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/furze