Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Op tournee met Iron Maiden en dan weggewuifd worden door Iron Maiden-fans is geen pretje. Toch liet Funeral for a friend toen een goede indruk achter. De mix van poppy punk, gladde vocalen, metalen uithalen op gitaren, Iron Maiden-loopjes en ruige screams was zeker niet het minste wat er op de emomarkt te halen viel. Daarom was het best begrijpelijk dat de oude Britse rockers deze band meenamen op tournee.
In dat opzicht valt Hours erg tegen. Weg zijn de harde uithalen op zang en gitaar. Alleen in ‘The End of Nothing’ horen we hiervan sporadisch nog iets terug. De Iron Maiden-connectie is ook al helemaal verdwenen. Wat overblijft, is een aalgladde poppy emoplaat. Goede productie, goed songmateriaal en prettige zang, maar zo oerdegelijk. Vooruit, doe ook nog maar een ballad, want dan worden alle tienermeisjes verliefd op ons. Het lijkt wel alsof grote baas Warner heeft gezegd: “Jongens, niet te hard, want anders komen er geen nieuwe fans meer bij als jullie op MTV worden gedraaid”.
Verrassend na deze eenheidsworst is de elektronische opsmuk in afsluiter ‘Sonny’. De rest van het album had hiermee vast een opsteker gekregen. Nu blijven we zitten met een wagen die rustig voorbij tuft. Maar ook een wagentje waarvan we na een minuut al niet meer weten dat het voorbij is gekomen. En dat is precies het gevoel nadat Hours weer uit de cd-speler is verdwenen.
http://www.kindamuzik.net/recensie/funeral-for-a-friend/hours/10182/
Meer Funeral for a Friend op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/funeral-for-a-friend
Deel dit artikel: