Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Fucking Am stonden voorheen bekend als Trans Champs. Na de eerste samenwerking van The Fucking Champs en Trans Am, besluiten ze nu om de andere helften van hun gezamenlijke namen ook een kans te geven op een plaatsje in de spotlight. Glitter en glamour, spandex, lange blonde haren met een licht permanentje, dat werk. Een heuse freakshow ja! Gold zal niet met fronzende, serieuze gezichten zijn opgenomen. Er moet constant een grote grijns op de gezichten van de muzikanten waaronder Tim Green, ex-Nation Of Ulysses, gestaan hebben. Met een riff zo cheesy als wat wordt de jaren zeventig bezocht op ‘Bad Leg’. Indrukwekkender is ‘The Gauntlet’, een heftig vervormd synthesizernummer met diepe riffs en freaky vocalen, dit is Trans Am gebied.
Gold lijkt nergens ook maar een beetje op de brutale metal van The Fucking Champs. Overheersend zijn de meeneuriebare Thin Lizzy-riffjes (‘Taking Liberties’) die een voor een verdrinken in zielloze jaren tachtig heavy metal met een stekelrandje. ‘Powerpoint’ begint een stuk steviger, trashy en niet zo voorspelbaar als al die cheesy riffs. Het drieluik ‘Acoustico Gomez’, ‘Elastico Gomez’ en ‘Electrico Gomez’ biedt weinig interessants. Het akoestische gedeelte is ronduit saai, het elastieken stuk wordt een stuk spannender maar weet dat niet krachtig tot een grootse finale te brengen en hetzelfde geldt voor het elektrische deel. Kans verkeken. Wat uit had kunnen groeien tot een gigantisch metalsynthterreur-gezelschap is nu slechts een karikatuur van een doorsnee hairmetal-band.
http://www.kindamuzik.net/recensie/fucking-am/gold-7327/7327/
Meer Fucking Am op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/fucking-am
Deel dit artikel: