Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
De debuutplaat van Friendly Fires is absoluut het uitchecken waard. Het is voer voor hippe indiekids én voor de oudere jongeren die zich op festivals het hele weekend voor het zonlicht verschuilen in de dancetent. Deze jongens uit St. Albans, ergens boven Londen, hebben goed nagedacht over hun naam. Die halen ze namelijk bij een track van Section 25. Zo linken ze zichzelf met het baanbrekende Factory label, dat blanke indierock met dance injecteerde en de voorzet gaf voor de ravecultuur.
Als deze plaat twee jaar eerder in de winkel had gelegen, waren het misschien wel deze Friendly Fires en niet Klaxons geweest die als vaandeldragers mochten doorgaan van de nu-rave. Gelukkig is die vage revivalbeweging alweer voltooid verleden tijd en één luisterbeurt is voldoende om te horen dat dit trio veel te goed is om samen met dat door de pers verzonnen modeverschijnsel ten onder te gaan.
Er staat namelijk geen noot te veel op de tien tracks en 37 minuten van deze cd. En de playlist houdt het verbazend lang uit in de endless repeat functie van de mp3-speler. Op Friendly Fires staan een stel verrukkelijke popnummers, met een geluid en een productie die vertrouwd en toch okselfris klinken.
Er blijft geen pak droog als je 'Jump in the Pool' opzet in de buurt van een zwembad. De track begint met een ijl synthgeluidje en het eindigt - na breed uitwaaierende gitaren en drums die het genadeloos op je knieën gemunt hebben - met een kort uitstapje naar het carnaval van Rio de Janeiro. Het is de enige track die geproduceerd wordt door Paul Epworth, de man achter de Phones remixen. Voor de rest van de nummers houdt de groep alle pottenkijkers buiten.
Ze hebben de mosterd vooral gehaald in de muzikaal zo vaak verguisde jaren tachtig, maar er is helemaal niets mis met opgezwollen synths en dito vocalen. In een track als 'Paris' is ook de invloed van het shoegazergeluid onmiskenbaar. Her en der plukt men stevig aan de bassnaren en minstens de helft van wat hier te horen valt, is regelrechte disco. Deze Friendly Fires laten zich niet zomaar vastpinnen. Wat werkt gebruiken ze, de rest gooien ze weg. Probeer daar maar eens tegen te zijn.
http://www.kindamuzik.net/recensie/friendly-fires/friendly-fires
Meer Friendly Fires op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/friendly-fires
Deel dit artikel: