Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Met zoveel ophef rondom Frank Oceans seksuele geaardheid zouden we haast vergeten dat zijn eerste album, channel ORANGE, onlangs het licht zag. Een veelzijdig en bewierookt debuut op een major label dat alle aandacht weer vestigt op waar het eigenlijk om zou moeten gaan: de muziek.
De stijl van channel ORANGE laat zich wellicht nog het beste omschrijven als een meeslepende en ambigue caleidoscoop van gemoedstoestanden. Zo gunt Ocean de luisteraar een kijkje in het leven van een drugsgebruiker ('Crack Rock') en maakt hij je met hetzelfde gemak deelgenoot van zijn psychologische sessie op de achterbank van een taxi ('Bad Religion'). Even argeloos beschrijft de vierentwintigjarige zanger de zorgeloze werkelijkheid van de tieners uit de rijke Ladera Heights ('Sweet Life') of bezingt hij met een falset zijn onnavolgbare strubbelingen met een oude liefde ('Thinkin bout You'). Hoewel er op deze aardkloot evident betere vocalisten rondlopen dan Ocean, geeft hij zijn zangpartijen op nonchalante wijze een warmte en bezieling mee die voor een geheel eigen sound zorgen. De diffuse en gefragmenteerde teksten schetsen een plaatje, maar laten de luisteraar evengoed in het duister tasten; channel ORANGE doet een beroep op je fantasie.
Ook muzikaal gezien is Oceans debuut van ongekend niveau. Waar het geluid van Stevie Wonder en Prince zich lijken op te dringen, worden de omheiningen van de jazzfunk en dance-achtige soulmuziek tot het uiterste gerekt. Hoogtepunt van het album is het tien minuten durende 'Pyramids', waarin Ocean deze oude Egyptische wereldwonderen op magistrale wijze weet te koppelen aan de stripclubs van vandaag de dag. Tijdens deze muzikale trip tovert hij de beroemdste vrouwelijke heerser ooit (Cleopatra) om tot een hooggehakte stripper die rond de piramides tippelt. De ongecrediteerde gitaarsolo van John Mayer aan het einde fungeert hierbij als slagroom op de taart.
channel ORANGE is zonder meer een meesterwerk geworden. De plaat is haast onnavolgbaar qua inhoud, even harmonieus als desoriënterend in geluid en ronduit episch in scope. Het moet wel heel gek lopen wil Oceans debuut niet hoog in de eindejaarslijstjes eindigen.
http://www.kindamuzik.net/recensie/frank-ocean/channel-orange/23086/
Meer Frank Ocean op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/frank-ocean
Deel dit artikel: