• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Frank Bretschneider | Sinn + Form

Fluxlogica?
CD, Raster-Noton

Tekst: Sven Schlijper

Publicatiedatum: 02 februari 2015

Jolig koppeltje hoor, die Buchla en Serge. Kun je je ettelijke dagen kostelijk mee vermaken; een beetje Stockholm onveilig maken en hele bomen opzetten over de zin en onzin van wis- en natuurkundige theorieën en modellen. Iets om knettergek van te worden ook wel, maar met wat goede wil kom je er wel uit en denk je dat er enige lijn in te ontdekken valt. Ware het niet dat Raster-Notonbaas Frank Bretschneider aan de knoppen zat van twee modulaire synthesizersystemen die deze namen dragen. Dat deed hij in de illustere EMS Studio. En dat "wetenschappelijke" gesprek? Dat voerde hij met de machines.

Controle, verandering, systematiek om te begrijpen en bevatten, voorspellen en beschrijven; het zijn termen waarlangs Bretschneider de fundamenteel chaotische wereld zoals die tot ons komt verklankt. En dat trouwens niet netjes in hokjes: stuk voor stuk, modulair. Doel, inhoud, betekenis en vorm blijken eerder op het moment zelf experimenteel vastgesteld: als een "doe maar doen" opdracht aan de apparaten. Het rapport is Sinn + Form.

Een wonderlijke wolk aan datavloeden vliegt je willekeurig om de oren en wekt vooral daar verbazing waar de belangrijkste muzikale parameters als toonhoogte, duur, volume, textuur en wat dies meer zij ook at random gemoduleerd worden. Nu kun je dat zien als een eerbetoon aan het Institut de Recherche et Coordination Acoustique/Musique of de Keulse studio waar Stockhausen werkte, misschien zelfs het Natlab, maar je neigt ook wel richting de dynamiek die open en energieke improvisatie kenmerkt. Open vraag: hoeveel is Bretschneider en hoeveel zijn de machines die doodleuk voor zichzelf begonnen zijn? Determinisme dat losgelaten mag worden, wellicht?

Deze kettingreactie is in ieder geval - en wat minder diplomatiek uitgedrukt - een cluster fuck aan flux in geluid waar Tone en Hecker of menig Warp-artiest een vlijmscherp puntje aan kunnen zuigen. Bretschneiders klasse ligt er namelijk in dat hij de hoekigheid en definitie van uiterste abstractie met ziekmakende Duitse Gründlichkeit zover weet op te rekken dat hij uitkomt op een punt of moment waar waanzinnige chaos inherente logica lijkt te kennen; waar Form dus Sinn wordt?

http://www.kindamuzik.net/recensie/frank-bretschneider/sinn-form/25670/
Meer Frank Bretschneider op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/frank-bretschneider