Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Wanneer de 'vijandige topografie van geluid' hortend en stotend botst op het menselijk brein, lichaam en geest wordt Francisco Meirino wakker. Hij pakt zijn vergrootglas en zijn telelens en gaat op pad. Nu ja, figuurlijk dan. De Zwitser neemt op en wat hij vastlegt in het veld wordt in de studio bewerkt - van micro tot macro en omgekeerd - en aangevuld met atonale modulaire synthesizernoise. En dat vijandige? Daarin alleen al ligt de 'overgave' uit de titel.
Een vorm van overgave trouwens die ook in een (kick)boksring uitgesloten is. Alles nemen, totdat het licht uitgaat. Wanneer hij zijn werk omschrijft, noemt Meirino pugilisme zelf trouwens ook. Alsof je geen kant uit kunt, maar wel voortdurend incasseert. En dat hóeft niet eens naar te zijn; een zekere mate van verdoving treedt al snel op en daarin ontstaat ook een verhoogde mate van lucide attentie. Alsof je als een vlijmscherp mes door de wollige kluwen snijdt.
Meirino werkt niet alleen in letterlijke zin met extreem versterkte natuurlijke fenomenen. Die zoekt hij ook overdrachtelijk als hij in een meanderende tocht perspectieven laat verschuiven en buitelen tussen objectief en subjectief. Tussen veraf en dichtbij ook - veilig vredig en vluchtwaardig link. Ergens op de wip dus tussen de extremen van de Schimpfluch-Gruppe en de narratieve vervoering van Luc Ferrari.
http://www.kindamuzik.net/recensie/francisco-meirino/surrender-render-end/26741/
Meer Francisco Meirino op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/francisco-meirino
Deel dit artikel: