Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Binnen de wereld van field recordings die tot sonische mystificatie worden opgerekt, is er nauwelijks iemand te vinden die meer releases op zijn naam heeft staan dan Francisco López. De globetrotter bracht dit jaar alweer ettelijke samenwerkingen uit, onder meer een concert voor driehonderd cassettes (via The Tapeworm, dus inderdaad: op tape). Wie is gevallen voor zijn werk en de catalogus wil verzamelen, heeft daar een hele kluif aan, want zijn materiaal verschijnt overal: op compilaties, split-releases en obscure labels. Untitled neemt een deel van die mogelijke wanhoop weg.
De kracht van López ligt voor een groot deel in zorgvuldige manipulatie van een veelheid aan geluiden, waarbij stilte een belangrijk element is. Door laag op laag op laag te stapelen, werkt hij niet naar een climax toe, maar neemt hij de luisteraar als een reisgids bij de hand door zijn sonische universum. De hamvraag is dan ook of dat in klein bestek werkt, want Untitled laat over de lengte van twee cd's het korte werk horen. Het zijn verspreide publicaties die nu verzameld zijn.
Grote geluiden in kleine jasjes, dat brengt Untitled. Spanningsbogen in sonische wandelingen, die uitwaaieren van een paar minuten tot bijna een halfuur. Van gesnurk tot geluiden die niet zijn thuis te brengen, van bubbelend water tot krekelgeluiden, steeds past López zijn gekende techniek toe om indrukwekkende klankwerelden te scheppen. Onwillekeurig dringt de gedachte aan Richard Serra zich op, de beeldhouwer die verschillende technieken hanteert in groots en monumentaal formaat. Dat is niet eens zozeer zijn stiel, maar dan pas wordt zijn kunst overdonderend en beïnvloedt of verstoort zij de ruimtelijke perceptie van de toeschouwer.
Evenals Serra heeft López ook meer tijd en ruimte nodig om echt door te dringen. Hij lijkt nu snapshot en polaroids te presenteren. López geldt absoluut als de voorhoede van de hedendaagse performing geluidkunstenaars, maar op Untitled komt hij over als Richard Serra die werk maakt voor Madurodam. Als deze dubbelaar iets bewijst, is het dat zo'n miniatuurwereld geen geschikte plek is voor een sonisch wereldreiziger als López.
http://www.kindamuzik.net/recensie/francisco-lopez/untitled-9208/22267/
Meer Francisco Lopez op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/francisco-lopez
Deel dit artikel: