• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Fool's Gold | Leave No Trace

Fraaie duels tussen ernst en luchtigheid.
CD, Iam Sound/PiaS

Tekst: André Rozendaal

Publicatiedatum: 29 december 2011

De titelloze debuutplaat van Fool's Gold uit 2009 was een fraaie maar ook vluchtige. Met afwijkende songstructuren, Afrikaanse ritmes, krautrock en danspop uit de jaren tachtig. Op het podium was het helemaal bal met de band. In 2010 ging menig voetje van het weiland op Lowlands. Maar dat was het dan ook wel met Fool's Gold. Leuke plaat, feestelijke optredens, veel meer viel er niet te vertellen over het gezelschap uit Los Angeles.

Op Leave No Trace doet de band niet meer aan muzikaal ontwikkelingswerk. De Hebreeuwse zang is grotendeels verdwenen. Alleen de ode aan Tel Aviv moet vanzelfsprekend in die taal gebeuren. Ook het Afrikaanse vernis dat ze op de voorganger nogal dik over de nummers smeerden, is een stuk minder prominent aanwezig. Het tegenwoordig tot een vijftal teruggebrachte Fool's Gold zoekt het nu meer in popsongs, met als zwaartepunt nog steeds de jaren tachtig. Het gaat ze prima af.

Het fragmentarische en vluchtige dat Fool's Gold op momenten teisterde, heeft plaatsgemaakt voor nummers met een kop en een staart. Daarbij zijn The Smiths niet ver weg en soms klinkt het alsof Johnny Marr Afrikaanse gitaarlijnen speelt. Ook de synthesizer spreekt nadrukkelijk een woordje mee, zodat de serieuze toon meer dan eens gezet wordt. Toch zijn ze hun tropische verrassingen gelukkig niet vergeten.

Drummer Garrett Ray en zanger/bassist Luke Top spuien nog steeds bijna achteloos hun elastieken ritmes. Af en toe zorgt de saxofoon voor een verlichtend deuntje. Het gevolg is tien prachtige songs waarin de balans tussen ernst en luchtigheid vrij wankel is. Het doorslaan naar een van beide ligt constant op de loer. Maar juist dat maakt de plaat uitermate boeiend. Met als mooi voorbeeld het onderhuidse 'Balmy'.

Leave No Trace is een geslaagde stap voorwaarts voor Fool's Gold. De band weet zowel westerse als niet-westerse muziek te integreren in relatief toegankelijke popnummers, die bovendien van een bovengemiddelde kwaliteit zijn. Zo schudt de groep het imago van indiefeestband moeiteloos van zich af. Driewerf hoera voor Fool's Gold!

http://www.kindamuzik.net/recensie/fool-s-gold/leave-no-trace-1103/22413/
Meer Fool's Gold op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/fool-s-gold