Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Ambientgitarist en elektronicafluisteraar Christan Fennesz werkte al eerder samen met pianist/componist Ryuichi Sakamoto. Dat leverde het korte en spannende livealbum Sala Santa Cecilia en het zachtmoedigere Cendre op. Ter gelegenheid van laatstgenoemde langspeler gingen de twee samen op tournee. Elke avond speelde Sakamoto het openingsstuk van het concert in een andere toonsoort. In het achterhoofd zat al een nieuw samenwerkingsproject.
Na 24 shows had hij dus 24 nummers in 24 toonzettingen en daarmee het westerse tonale systeem bij de kladden. Daarna was het aan Fennesz om met die liveopnamen aan de slag te gaan met elektronica, gitaren en synthesizers. Waar Alva Noto's Carsten Nicolai in duet met Sakamoto diens pianotonen uiteentrekt en bij vlagen onherkenbaar mutileert, laat Fennesz de resonerende vleugel de hoofdrol spelen. Hij beperkt zich tot het inkleuren van de minimalistische melodie met impressionistische textuur en ambiente elektronische lagen.
Flumina's 24 nummers zijn - maar dat is weinig verwonderlijk voor wie bekend is met Sakamoto of met Cendre - nogal romantisch en een beetje pedant dweperig zelfs, door nogal obstinaat gebruik van het steeds weer laten vallen van veelbetekenende pauzes. Waar Fennesz zich niet van zijn meest avant-gardistische kant laat kennen, maakt het deze dubbelaar een mierzoete en tegelijk zouteloze affaire, althans over de volle lengte, actief luisterend. Hoe elegant ook, het blijft een twee uur durende herhaling van zetten.
Als experiment in hoe je 24 keer hetzelfde stuk toch 24 keer verschillende sferen kunt meegeven, is Flumina ongetwijfeld interessant; zeker waar de tweede cd naar meer duistere oorden neigt en het experiment wat meer wordt opgezocht. Zoals ware ambient bedoeld is; muziek die niet opvalt en zich niet opdringt, slaagt het experiment glansrijk. Even lekker ervoor gaan zitten, doe je best met mate. Ook dan werkt Flumina, maar de 24 nummers bijeen als totaalconcept vragen te veel van zichzelf en het concept en geven te weinig, vooral in variatie en diepgang. Juist voor dat laatste had een grotere rol voor Fennesz makkelijk kunnen of zelfs móéten zorgen.
http://www.kindamuzik.net/recensie/fennesz-sakamoto/flumina/22473/
Meer Fennesz Sakamoto op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/fennesz-sakamoto
Deel dit artikel: