Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
"Look out Hollywood, here I come", zong Joshua Tillman in 'Funtimes Babylon', de openingstrack van zijn debuut als Father John Misty in 2012. Daar moest we destijds een beetje om gniffelen. Zeg nu eerlijk: solocarrières van drummers moet je toch altijd met een flinke korrel zout nemen.
Maar ja, het lachen vergaat ons nu. J. Tillman heeft ongeveer vijf keer zoveel platen uitgebracht als zijn vorige band, de hippe hippiegroep Fleet Floxes. Daarbij klinkt de drummer/singer-songwriter iedere keer weer ambitieuzer. En dan hebben we het niet eens over het artwork, zoals de complexe uitklaphoes van de luxe editie van dit album, waarvoor de platenmaatschappij excuses moest aanbieden. Als de inhoud van het pakketje al niet sneuvelde tijdens verzending, dan gebeurde het wel bij het openmaken van het ding.
Nee, met de eenvoudige houthakkersliedjes van zijn eerste soloplaten heeft dit album nog maar weinig van doen. Het een ingenieus conceptalbum, dat vooral op een parodiërende manier over zichzelf lijkt te gaan. Ja, ze zijn er nog wel, die kale nummers, maar het is goed spitten. Neem bijvoorbeeld het ontroerende slotstuk 'I Went to the Store One Day', waarbij de subtiele achtergrondzang en dito strijkers voor een hypnotiserend effect zorgen. Het is een soort gedrogeerde versie van Pink Floyds 'The Great Gig in the Sky', maar dan anders.
Toch zijn het vooral songs als het elektronische 'True Affection' die de aandacht trekken. Ook de postmoderne en meeslepende blues van 'Nothing Good Ever Happens…' kruipt gelijk onder de huid. Het is allemaal beeldschoon gezongen. Alleen de flauwekulrock-'n-roll van 'The Ideal Husband' weet ons even uit die roes halen. Het is geen doen om in je eentje te willen klinken als The Black Keys of Alabama Shakes.
Een singer-songwriterplaat om te lachen is dit ook, zonder dat J. Tillman een soort Tenacious D. wordt. Als je 'Bored in the USA" hoort, waarbij hij bijna als Billy Joel klinkt, besef je eigenlijk wat een groot verhalenverteller deze man is. Zoveel emoties, zoveel muzikale invloeden, zonder dat je ook maar één moment het idee krijgt dat het allemaal teveel wordt.
http://www.kindamuzik.net/recensie/father-john-misty/i-love-you-honeybear/25703/
Meer Father John Misty op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/father-john-misty
Deel dit artikel: