Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Wie op basis van Styrofoams indietronica meesterwerk I’m What’s There to Show That Something’s Missing en Fat Jons fenomenale instrumentale hiphopplaat Lightweight Heavy een zeer aangenaam, rustig voortkabbelend album vol downtempo beats had verwacht, komt gedeeltelijk van een kale reis terug. Alleen ‘The Middle’ en ‘Generic Genes’ klinken namelijk volledig als die te verwachten symbiose van beide artiesten. Nummers die beide artiesten solo gemaakt zouden kunnen hebben zijn voorspelbaar. Voorspelbaar in hun kwaliteit wel te verstaan: ‘Bleed’ en de Grace Period-remix van ‘Upgrade’ dragen zeer nadrukkelijk de Morr Music-stempel, terwijl het springerige ‘Running Circles’ en de uitstekende single ‘Space Gangsta’ niet zouden misstaan op het ondergewaardeerde Kinkynasti van Five Deez, Fat Jons thuishaven.
Maar het zijn de grote verrassingen die deze plaat aantrekkelijk maken. Fat Jons frasering maakt ‘Nervous Inaction’ tot een buitenaardse r&b-song tjokvol gefilterde drums en weidse geluiden die je in outer space katapulteren. Samen met ‘Upgrade’ – dat daar nog eens Styrofoams breekbare zang bijvoegt – en de speelse electrofunk van ‘Scream It Out’ halen beide heren Neptunes-niveau. Kan iemand Gwen Stefani op de hoogte brengen?
http://www.kindamuzik.net/recensie/fat-jon-styrofoam/the-same-channel/14137/
Meer Fat Jon & Styrofoam op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/fat-jon-styrofoam
Deel dit artikel: