Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Volgens het Amerikaanse All Music Guide is guitar virtuoso een bonafide subgenre van hardrock en metal. Misschien is onze landgenoot Edward van Halen wel verantwoordelijk voor de geboorte van deze stroming halverwege de jaren tachtig. Het arme kind krijgt de borst van Yngwie Malmsteen en verslijt daarna menig kleuterjuf: Tony MacAlpine, Paul Gilbert, Greg Howe, Marty Friedman, Jason Becker...
In die periode richt geldschieter Mike Varney zijn School of Shredders (a.k.a. Shrapnel Records) op en de jonge Fabrizio Leo hangt aan de lippen van zijn leraar, Vinnie Moore. Het vak 'vingervlugheid' domineert het lesrooster van het Italiaanse jochie. 'Rock-'n-roll' zit helaas in een ander vakkenpakket.
Zo'n twintig jaar later brengt Fabrizio Leo de braaf geleerde theorie in praktijk op zijn debuut, Cutaway. Een studiebeurs zal hij er niet mee winnen, maar een plekkie op elke willekeurige gitaarbeurs behoort zeker tot de mogelijkheden. Zijn vingervlugheid staat in dienst van allerhande gitaaraccessoires, pedaaltjes, processors en wat dies meer zij. De composities op Cutaway staan in dienst van zijn vingervlugheid, variërend van jazzfusion tot slappe metal. Deze cd snijdt absoluut hout, het is alleen jammer dat ie niet van hout is...dan kon ik er op z'n minst nog de kachel mee aanmaken!
http://www.kindamuzik.net/recensie/fabrizio-leo/cutaway/13039/
Meer Fabrizio Leo op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/fabrizio-leo
Deel dit artikel: