Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Het uit Brooklyn afkomstige Ex-Models zocht voor haar tweede elpee een onderkomen op het label van Syd Butler, de bassist van Les Savy Fav. Hun muziek zit een beetje in dezelfde lijn doch manifesteert zich eerder als een erg opgefokte versie van Brainiac ten tijde van Hissing Prigs In Static Couture
Energie en georchestreerde chaos leiden je gedurende 21 minuten doorheen 15 nummers. Met 23 seconden is ‘Rip This Joint’ de kortste creatie, maar de energie die erin schuilgaat is indrukwekkend. De gitaren van Shahin en Shahyar Motia zorgen voor vormeloze erupties die qua geluid vaak doen denken aan de gitaaruitbarstingen van Steve Albini. Voeg hier een driestemmige zanglijn aan toe en het bekomen resultaat is vrij neurotisch. Ex Models creëert een compact geluid dat bij menige medemens mateloos op het zenuwstelsel zou werken. En dan merk je dat het geheel eigenlijk erg gestructureerd is. Ritmes blijken opgebouwd te zijn rond baslijnen en drums. In een nummer als ‘Pink Noise’ bijvoorbeeld wordt de melodie steeds weer door deze instrumenten opgenomen en krijgen de brokken dissonantie een afgelijnd karakter.
Melodieuzere constructies zoals ‘What Is A Price’ en ‘Hey Boner’ doen aan de gekte van John Schmerzal en Tim Taylor denken. In dit geval moet Ex Models het onderspit delven en maakt de gedachte aan de noodlottige autocrash die zes jaar geleden het einde van Brainiac inluidde je weemoedig. Maar dat neemt niet weg dat Zoo Psychology een erg interessant schijfje is.
http://www.kindamuzik.net/recensie/ex-models/zoo-psychology/3125/
Meer Ex Models op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/ex-models
Deel dit artikel: