Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Wat heb ik nu weer aan mijn fiets hangen zeg? Wat moet ik nu met een cd die opent met een Griekse traditional? Na drie nummer wilde ik deze cd al bijna in de prullenbak mikken maar ik ben blij dat ik dat niet gedaan heb, want hij is eigenlijk best wel cool.
De Griekse traditional Mekapses Yitonisa wordt op een jazzrockachtige wijze je speakers uitgeslingerd en na een paar luisterbeurten is het een compositie die echt blijft hangen. Dat valt niet te zeggen over het tweede nummer Dubway dat een soort van MC Hammerachtig niemendalletje is.
Het derde nummer is dan weer behoorlijk jazzy en wordt gekenmerkt door veel blaasinstrumenten met lekker freakende drummer in het laatste gedeelte van de compositie. De volgende twee tracks zijn weer een jazzy mix met wat traditionals. En of dat nog niet genoeg is komen er nog violen en cello’s aan te pas.
En dan uit het niets komt er een blastbeat opzetten in Jungle Warfare en is het Death metal met grunt en gorgelvocalen wat de klok slaat. Wat krijgen we nu zeg? Wel erg vet gedaan hoor, maar het valt wel erg uit de toon. Trouwens, op dit nummer hoor je de drummer van Cephalic Carnage nog een potje mee rammen.
Afgesloten wordt er met het a-capella At Least We’d have today wat weer erg motown aandoet. Genoeg afwisseling dus op deze plaat. De vraag is dan ook of een luisteraar uit de voeten kan met al deze stijlen. Eerlijk gezegd denk ik van niet maar men zegt wel eens verandering van spijs doet eten; misschien gaat dat hier ook wel op.
http://www.kindamuzik.net/recensie/estradasphere/quadropus/4827/
Meer Estradasphere op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/estradasphere
Deel dit artikel: