Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
De films van Werner Herzog zijn een genre op zich. Het onderscheid tussen film en documentaire bestaat volgens hem niet, hetgeen zijn weerslag op het uiteindelijke resultaat heeft. Om twee van zijn bijzondere films van even bijzondere muziek te voorzien kwam hij uiteindelijk uit bij de Nederlandse cellist Ernst Reijseger, die wel raad wist met het verzoek van Herzog. Deze cd verzamelt de muziek van beide films tot een coherent geheel.
Reijseger liet zich voor deze klus bijstaan door het Italiaanse Voches De Sardinna (5 tenoren) en de Senegalese zanger Mola Sylla. Oude religieuze muziek wordt door dit bijzondere gezelschap nieuw leven ingeblazen. Geen klakkeloze vertolkingen, maar radicale bewerkingen: zo zingt Sylla in verschillende Afrikaanse dialecten, is in de weer met een duimpiano en improviseert Reijseger er rustig op los. De sfeer is kalm, het tempo ligt laag: een mooiere manier van onthaasten is er niet.
De muziek is te vergelijken met die van Arvo Pärt, maar een stuk krachtiger en optimistischer van aard. Want hoewel het met de aarde niet zo goed gesteld is, is er nog veel moois te zien en te beleven. De boodschap die uit deze muziek spreekt is dan ook een positieve. Die boodschap wordt nergens dwingend verkondigd: de kracht van deze cd zit hem in de prachtige melodieën en overtuigende voordracht. Met name de expressieve voordracht van Molla Sylla in combinatie met de Italiaanse tenoren is een gouden greep.
Een oude opname van Händels ’Dank Sei Dir Gott’ aan het begin van de cd zet de toon: een dankbetoon van de mens aan de Schepper zelf. Wat daarna volgt is een krachtige ode aan planeet aarde, die ver boven zichzelf uitstijgt en muzikale genres teniet doet.
http://www.kindamuzik.net/recensie/ernst-reijseger/requiem-for-a-dying-planet/14134/
Meer Ernst Reijseger op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/ernst-reijseger
Deel dit artikel: