Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Erik Norlander, een synth-wanker van de eerste orde mag dan een grote naam hebben in de progwereld, daar hebben we hier geen boodschap aan. Deze speciale editie van zijn debuut ("made just for fun!") uit 1997 klinkt verschrikkelijk gedateerd en staat vol met oerlelijke synthprogrock. De bassist en de drummer proberen nog een beetje losjes te spelen, maar de hele sound wordt verder dichtgeplamuurd met de lelijkste synthgeluiden sinds de begindagen van ELP. Virtuoos noemen ze Norlander, en slecht is hij technisch gezien bepaald niet, maar er staat werkelijk geen ene prettige noot of mooie compositie op Threshold, waardoor je je nooit meer hoeft af te vragen waarom progrock zo'n slechte naam heeft gekregen. Dat Norlander het godvergeten lef heeft gehad om een minstens even overbodige bonus-cd te voegen met live-nummers laat alleen maar zien dat de man niet meer in de realiteit as we know it staat. Verschrikkelijker dan dit zul je ze dit jaar niet meer tegenkomen. Mag ik nu een teiltje?
http://www.kindamuzik.net/recensie/erik-norlander/treshold/6035/
Meer Erik Norlander op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/erik-norlander
Deel dit artikel: