Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Na een korte terugkeer tussen 1997 en 2000 is de tweede reünie van EPMD een feit. Waar de eerste hereniging verre van wereldschokkend is, levert die in de vorm van Da Joint toch een aardige klassieker op. Ook daarbuiten is het geen mislukking, door een goede, niet te drastische vernieuwing van het algehele geluid. Inmiddels is het 2008 en blijkt het duo werkelijk niet zo relevant meer. We Mean Business bouwt rustig verder op eerdere platen, maar voegt niets toe. De beats zijn veelal degelijk, maar richten weinig uit en onderscheiden zich geenszins.
Erick Sermon en Parrish Smith zijn weinig veranderd en teren met plezier op hun oude stokpaardjes. Hoewel het prettig thuiskomen is als je zelfs in 2008 'Jane' met haar nice name nog even kunt ontmoeten, is deze vrouw in twintig jaar wel erg weinig veranderd. Ze is nog altijd even charmant in de zin dat ze niet ouder geworden is, maar van enige evolutie binnen dit vaste gespreksonderwerp van Erick en Parrish is zo weinig sprake, dat haar geen nieuwe beat en amper nieuwe teksten gegund zijn. Enerzijds grappig om te horen, anderzijds vooral niet voor herbeluistering vatbaar.
We Mean Business is aandoenlijk en met EPMD's status in het achterhoofd de moeite van een vluchtige luisterbeurt zeker waard. De oudgedienden hebben geen slecht album afgeleverd en zonder kennis van het oude werk kan deze zoveelste Business een degelijke introductie tot hun oeuvre zijn. Wie Strictly en Unfinished Business echter nog in het achterhoofd heeft, zal zich wel even achter de oren krabben, maar vervolgens inzien dat de plaat koddig is en geen vlieg kwaad doet. De echte diehards zullen misschien zelfs tevreden zijn met dit album, dat volkomen inwisselbaar is met zijn voorganger.
http://www.kindamuzik.net/recensie/epmd/we-mean-business/17881/
Meer EPMD op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/epmd
Deel dit artikel: