• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Ephel Duath | Through My Dog's Eyes

Muziek op basis van dierlijk instinct.
CD, Earache/EMI

Tekst: Ruud van Esch

Publicatiedatum: 21 maart 2009

Ephel Duath bestaat bij de gratie van Davide Tiso, een muzikant die zich bij geen enkele conventie wenst neer te leggen. Ooit begonnen als extreme metalband met symfonische invloeden, meet Ephel Duath zich inmiddels elk album een andere verschijning aan.

Voorganger Pain Necessary to Know gebruikt jazz als uitgangspunt, maar weigert zich aan de grenzen van dat genre te houden, middels plotselinge uitbarstingen van vervormd zang- en gitaargeweld. Het idee van nummers wordt losgelaten. In plaats daarvan improviseert Tiso losjes met dromerige akkoorden en vreemde maatsoorten, waarbij hij zich geflankeerd weet door een kundige ritmesectie.

Tiso maakt het zichzelf graag moeilijk. Zijn muziek is te jazzy voor de gemiddelde metalhead, terwijl jazzadepten afgeschrikt worden door de rauwe vocalen. Veel optredens boeken of platen verkopen lijkt onbegonnen werk, maar Tiso is volhardend en wil zijn leven in het teken van de band stellen. Ook daarin is hij uniek. Vrijwel alle bandleden haken na één album af. Zo kan het gebeuren dat zijn band op Through My Dog’s Eyes uit volledig nieuwe muzikanten bestaat, die vlak na het uitbrengen van het album allemaal weer vertrekken. Tiso staat er dus opnieuw alleen voor.

De zijwaartse stap die Through My Dog’s Eyes maakt, is wederom groot. Jazz en fusion zijn nog steeds belangrijke thema’s, terwijl progrock als vertrekpunt van het schrijfproces gefungeerd lijkt te hebben. De kans is groot dat dit soort overwegingen geen enkele rol spelen in het brein van Davide Tiso, die op pure intuïtie muziek creëert, zonder zich te storen aan hokjes, liedjes, maatsoorten of akkoordenschema’s.

Op Through My Dog’s Eyes is de hoofdrol weggelegd voor een hond. We bekijken de wereld vanuit zijn perspectief. In 'Gift' vangt het beest een kat en brengt het karkas als geschenk aan zijn baasje. Alleen een dierenkenner ziet de schoonheid van zo’n ogenschijnlijk wreed gebaar. Precies daarin schuilt de parallel met Ephel Duaths muziek. Wie bereid is zich te verdiepen in de wereld van Davide Tiso, ontdekt de verborgen kwaliteiten van een band die zich met recht uniek mag noemen.

http://www.kindamuzik.net/recensie/ephel-duath/through-my-dog-s-eyes/18273/
Meer Ephel Duath op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/ephel-duath