• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Entombed A.D. | Back to the Front

Back to the Front is een achterhoedegevecht.
CD, Century Media/Universal

Tekst: Martÿn ter Haar

Publicatiedatum: 31 augustus 2014

Nadat eerder Nicke Andersson en Uffe Cederlund in goed overleg vertrokken, liep het tussen de twee laatst overgebleven originele Entombedleden - Alex Hellid en L-G Petrov - uit op een vechtscheiding. Petrov kreeg drummer Olle Dahlstedt en bassist Nico Elgstrand mee uit de boedel, maar de bandnaam moest hij achterlaten. Het was waarschijnlijker slimmer geweest om te kiezen voor een frisse start onder een echt nieuwe naam, maar Petrov vindt waarschijnlijk dat hij recht heeft op zijn deel van de ook commercieel interessante Entombedfaam en dus werd het Entombed A.D., waarbij 'A.D.' schijnt te staan voor 'After Death'.

Wat nogal te denken geeft, is dat Petrov nu net de enige van de vier originele leden is die niet bij het songschrijfproces betrokken was. Met Andersson als hoofdcomponist leverde Entombed vier klassieke albums af. Nadat hij naar The Hellacopters was vertrokken, ging het al een niveautje lager, hoewel Uprising en Morning Star prima albums zijn. Zonder Cederlund ging het weer minder op Serpent Saints, wat de laatste Entombedplaat zou blijken te zijn.

En nu is er dus geen enkele originele songschrijver meer over en moet de kar nota bene getrokken worden door de tot gitarist opgewaardeerde Elgstrand (Victor Brandt is de nieuwe bassist.) Dat is te merken. Het is niet dat Back to the Front een totale mislukking is, maar meer dat Entombed A.D. klinkt als een van de vele new-wave-of-old-school-death-metalbandjes. Eén met een matige, veel te nette productie ook nog. Er zijn een paar leuke momenten, zoals de hoopgevende opener, 'Kill to Live', en 'Second to None'. Ook wil Elgstrand in zijn solo's nog wel eens lekker uit de bocht vliegen. Zijn riffs zijn echter in het algemeen veel te generiek en dit genre draait toch echt om riffs.

Opvallendst is nog wel de performance van de man die per se door wilde gaan. L-G Petrov is met zijn gruizige strot een van de absolute topvocalisten in metal. Op Back to the Front levert hij echter zijn matste en meest monotone performance ooit af. Vergelijk zijn intensiteit in de klassieker 'Hollow Man' maar eens met 'Pandemic Rage' hieronder. Met zo'n instelling beland je eerder in achterhoedegevecht richting vergetelheid dan dat je terugkomt aan het front.

http://www.kindamuzik.net/recensie/entombed-a-d/back-to-the-front-8767/25252/
Meer Entombed A.D. op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/entombed-a-d